In d'n Bockereijder is de perfecte plek hiervoor. Middenin het bos staat dit oude kroegje met zand op de vloer en de wc buiten. Het is de plek voor een lekker trappistje, met of zonder, en natuurlijke goeie uitsmijters. Kun je nog kiezen hoeveel eieren je wilt, wij houden het altijd maar bij drie...
maandag 29 december 2008
In d'n Bockenreijder
Nee, dit is geen kabouter, dat ben ik! Nu we vrije tijd hebben zoeken we liefst de natuur op en hebben we al weer wat wandelingen gemaakt in Gorp & Roovert en de Utrecht, en hebben we vandaag zelfs al op de schaatsen gestaan. Moet je je natuurlijk wel warm aankleden en tijdig de warmte opzoeken van een groot bord krachtvoer.
Na de kerst
Nadat wij weer een beetje waren bijgekomen van het kerstdiner kon het feest natuurlijk onverminderd doorgaan de volgende ochtend met bovenstaande heerlijke kerststol. Zeker op van die leuke bordjes! 's Avonds werden we verwend bij familie, maar zaterdag was ik het zelf weer die de keuken in moest. Meestal ben ik niet zo'n fan van vis in zware gerechten te verwerken, maar ik zwichtte met het koude weer en koos voor onderstaande schotel van verse zalm (van de zaterdagmarkt uiteraard!), gerookte zalm, prei en aardappelpuree. Stiekem toch wel lekker zo'n schotel en ook nog eens zo gemaakt!
Kerstdiner 2008
Natuurlijk begon het kerstdiner al voor het aan tafel gaan met een amuse in de vorm van gemarineerde rauwe zalm. Daarna volgde een vegetarische terrine van pompoen en truffelaardappeltjes in passende jaren70kleuren. Hiervan maakte ik alleen geen foto's, hopelijk krijg ik die nog doorgestuurd... In ieder geval begint mij reportage bij bovenstaande soep van topinamboer (ook wel aardpeer genoemd) naar een recept van Gordon Ramsay met coquilles.
vrijdag 26 december 2008
Zalig Kerstfeest!
Een zalig kerstfeest iedereen nog gewenst op deze tweede kerstdag alweer. Je begrijpt dat ik gisteren helemaal geen tijd had om een bericht te typen, want toen stond ik in de keuken voor het kerstdiner! En de dag daarvoor ook eigenlijk. Nu ik nog even bijkom en alle foto's nog even bewaar tot morgen wil ik wel graag even gebruik maken om even op de reactie van Anke te reageren van 24 december.
Tijdens het koken van het kerstdiner is het uiteraard, net als altijd, van belang een lekker muziekje op de achtergrond te hebben. Met kerst kan het niet anders dan de kerstcd van Dolly Parton zijn. (op de link kun je ook fragmenten van de cd luisteren!) Jaren geleden kwam ik al eens op internet recepten van Dolly Parton tegen en vond toen een recept voor kerstkoekjes. Bij nadere onderzoeking van het net vandaag blijkt ze een kookboek uitgegeven te hebben waarvan veel recepten ook op internet te vinden zijn. Hierover uiteraard later meer!
Tijdens het koken van het kerstdiner is het uiteraard, net als altijd, van belang een lekker muziekje op de achtergrond te hebben. Met kerst kan het niet anders dan de kerstcd van Dolly Parton zijn. (op de link kun je ook fragmenten van de cd luisteren!) Jaren geleden kwam ik al eens op internet recepten van Dolly Parton tegen en vond toen een recept voor kerstkoekjes. Bij nadere onderzoeking van het net vandaag blijkt ze een kookboek uitgegeven te hebben waarvan veel recepten ook op internet te vinden zijn. Hierover uiteraard later meer!
maandag 22 december 2008
Kerstboodschappen bij ISPC
Op onze eerste dag van de vakantie spoedden wij ons naar de groothandel in luxe, de ISPC, in Breda. Een luxe inkooptocht beginnen we uiteraard in stijl in de inpandige horecagelegenheid waar we genoten van bovenstaande pistolet carpaccio de luxe (met ganzenleverkrullen; foei!) en een lekker glaasje bubbels.
Geheel op krachten gekomen, begonnen we aan onze inspannende reis door deze wereld van delicatessen. Voor ons kerstdiner kochten we wilde eendenborsten, maar raakte ik op de uitgebreide wild- en gevogelteafdeling meteen al geïnspireerd voor volgende dineetjes door onderstaande houtsnippen.
Geheel op krachten gekomen, begonnen we aan onze inspannende reis door deze wereld van delicatessen. Voor ons kerstdiner kochten we wilde eendenborsten, maar raakte ik op de uitgebreide wild- en gevogelteafdeling meteen al geïnspireerd voor volgende dineetjes door onderstaande houtsnippen.
ISPC in de verlenging
15:31 uur
Na onze kar volgepakt te hebben met kazen, groenten, broden en eend kwamen we halverwege de winkel een opstopping tegen van mensen met eveneens volgepakte karren. Het bleek de rij voor de kassa te zijn. Nog voor de wijnafdeling werden we echter al voorzien van een glaasje Mandarine Napoleon om het wachten te bekorten...
Dat glaasje was al weer geledigd voor we tussen alle proefwijnen kwamen te staan waar ik me toen ook maar van bediende. We moesten nog wel even...
Bij de visafdeling was het minder goed toeven doordat de kou toch behoorlijk vat op ons begon te krijgen en er zat nog altijd vrij weinig beweging in.
Gelukkig stond aan het einde van de visafdeling een kopje koffie met chocolaatjes op ons te wachten, er werd nog steed goed voor ons wachtenden gezorgd!
We zijn bijna bij de kassa waar wederom koffie klaarstaat. Christiaan stopt snel een stuk kersstol in zijn mond en roept met volle mond 'Drie in de rij, kassa erbij!', maar blijkbaar werkt dat alleen bij de grootgrutter en niet bij de groothandel! Daarbij waren alle kassa's al bemand en werden wij zelfs ontslagen van de taak van het op de band zetten en inpakken van onze boodschappen.
Na een uur en driekwartier in de rij stonden we eindelijk buiten! Je zou bijna denken dat het de bedoeling is die rij; wij vonden het in ieder geval een bijzondere ervaring en zijn blij dat we niet in het Moskou van de jaren tachtig boodschappen hoefden te doen. Dan hadden we nooit al dat lekkers en de service gehad en dezelfde tijd in de rij gestaan voor een pakje boter. Voor luxe moet je wat over hebben...
zondag 21 december 2008
Kookboek van de week
Het kookboek van deze week is een klassieker die ik nog ken uit mijn ouderlijk huis waar mijn vader er vaak op zondag uit kookte. De recepten komen van het jarenlang gerenormeerde restaurant Kaatje bij de Sluis in Blokzijl. In 1984 werd dit boekje uitgegeven door de Nederlandsche Vereeniging van Artsen-Automobilisten, ik vermoed als relatiegeschenk, en bij mijn weten heeft het nooit een herdruk gehad. Ik droom van de gerechten uit dit boekje en kan me nog goed herinneren dat mijn vader vroeger vaak de 'Salade aux trois couleurs' maakte. De recepten zijn absoluut niet gedateerd en ik was dan ook blij dat ik na een jarenlange zoektocht door tweedehandsboeken eindelijk mijn eigen exemplaar wist te bemachtigen.
Naast deze vis en croute met Hollandse garnaaltjes en een champignonroomsaus en onderstaande kwartel met druiven (die ik allemaal met de hand heb ontveld!), maakten we nog veel meer gerechten uit dit boek, zoals de geweldige eendenborst met honingtijmsaus en maak ik nog vaak de paddestoelensoep volgens recept van 'Kaatje'.
Mijn passie voor Kaatje wordt gedeeld door Anke en Frans die van hun huwelijk een uitgelezen mogelijkheid maakten om de keuken van Kaatje aan een nader onderzoek te onderwerpen. Familie en getuigen werden uitgenodigd om hun huwelijk te vieren met een geweldig 10 gangendiner in het restaurant en een overnachting in het bijbehorende hotel waar we na de nodige wijn naar toe konden rollen.
Mijn passie voor Kaatje wordt gedeeld door Anke en Frans die van hun huwelijk een uitgelezen mogelijkheid maakten om de keuken van Kaatje aan een nader onderzoek te onderwerpen. Familie en getuigen werden uitgenodigd om hun huwelijk te vieren met een geweldig 10 gangendiner in het restaurant en een overnachting in het bijbehorende hotel waar we na de nodige wijn naar toe konden rollen.
Helaas hebben Anneke en Fons van Groeningen na jaren van geweldig en bekroond gastheerschap en ondernemerschap hun restaurant verkocht en hebben nieuwe eigenaren naar eigen smaak een restaurant voortgezet onder dezelfde naam. Nostalgisch ingesteld als ik kan zijn, hoeft zo'n verbouwing van mij niet zo, en hou ik liefst alles bij het oude, maar ja dat kan natuurlijk niet altijd... Je kunt het mensen ook niet kwalijk nemen wanneer ze eens met pensioen gaan. Gelukkig hebben we het kookboek nog en de herinneringen aan die ene avond die voor mij de basis zijn geweest voor waar eetplezier!
Ras el hanout of de nieuwe functie van mijn koffiemolen
Voor de kefta met ei wordt een bekend Marokkaans specerijenmengsel gebruikt, Ras el hanout genaamd. Het traditionele mengsel weerspiegelt de rijke handelstraditie en geografische en culturele grootheid van het Midden-Oosten die het eeuwen heeft gehad. Specerijen uit de hele wereld komen samen in dit mengsel dat bekend staat als de 'top van de winkel'. Om enkele specerijen te noemen die het de aromatische, pittige smaak geven; kardemom, nootmuskaat, foelie, galanga, paradijskorrels, kaneel, kruidnagels, gember, kurkuma, rozenknoppen en lavendel.
Het probleem wanneer je het in de winkel koopt is echter hetzelfde als bij kerrie. Wanneer je bedenkt dat kerrie een verfijnd kruidenmengsel is, dat gemaakt wordt van de beste specerijen, voel ik me altijd bedrogen wanneer ik van dat riekende kerriepoeder uit zo'n potje strooi en spontaan moet hoesten van dat stoffige wolkje dat opstijgt.
Ik las in het boek Arabia de tip om de gekochte Ras el hanout enkel als basis te nemen om zelf te verfijnen. Mijn gekochte poedertje vulde ik dan ook gisteren aan met komijnzaad, korianderkorrels, kruidnagel en nog zo wat van die specerijen. Na even ongeduldig met een vijzel in de weer te zijn geweest, bedacht ik dat het wellicht beter zou werken om de zaden te vermalen in de al lang in onbruik geraakte koffiemolen. Het restje muffe koffie dat er al weer wat jaren geleden in achter was gebleven, verwijderde ik door er ook wat zout in te malen (ooit gehoord dat dat geuren kan opnemen, en in ieder geval neemt het vet uit de bonen uit de molen op). Tenslotte gingen mijn kruiden erin en was mijn hoogstpersoonlijke versie van Ras el hanout een feit. Het resultaat beviel me zo goed, dat binnenkort de kerrie aan de beurt is.
Het probleem wanneer je het in de winkel koopt is echter hetzelfde als bij kerrie. Wanneer je bedenkt dat kerrie een verfijnd kruidenmengsel is, dat gemaakt wordt van de beste specerijen, voel ik me altijd bedrogen wanneer ik van dat riekende kerriepoeder uit zo'n potje strooi en spontaan moet hoesten van dat stoffige wolkje dat opstijgt.
Ik las in het boek Arabia de tip om de gekochte Ras el hanout enkel als basis te nemen om zelf te verfijnen. Mijn gekochte poedertje vulde ik dan ook gisteren aan met komijnzaad, korianderkorrels, kruidnagel en nog zo wat van die specerijen. Na even ongeduldig met een vijzel in de weer te zijn geweest, bedacht ik dat het wellicht beter zou werken om de zaden te vermalen in de al lang in onbruik geraakte koffiemolen. Het restje muffe koffie dat er al weer wat jaren geleden in achter was gebleven, verwijderde ik door er ook wat zout in te malen (ooit gehoord dat dat geuren kan opnemen, en in ieder geval neemt het vet uit de bonen uit de molen op). Tenslotte gingen mijn kruiden erin en was mijn hoogstpersoonlijke versie van Ras el hanout een feit. Het resultaat beviel me zo goed, dat binnenkort de kerrie aan de beurt is.
Cheesecake
Deze zondag weer eens tijd voor cheesecake. Eén van mijn favoriete taarten waarbij ik soms nog moet uitleggen dat er niet echt kaas inzit, maar kwark, oftewel fromage blanc of z'n frans. Een kwarkpunt kennen we toch allemaal wel van meester Paul? Niks raars aan dus, zo'n cheesecake. Ik vond dit recept ooit in de Sla!, een tijdschrift voor de vegetarische keuken, dat helaas al lang niet meer uitgegeven wordt. Eén of andere soapacteur noemde dit zijn favoriete recept, en ja, het is echt een heerlijke frisse taart met een krokante bodem, een romig-frisse vulling en een laagje lemon curd ertussen.
Veel cheesecakes worden trouwens gemaakt met een bodem van koekkruimels, lijkt me ook heel lekker, maar in dit recept gebruik ik een zelfgemaakt kruimeldeeg van bloem, boter en suiker.
Veel cheesecakes worden trouwens gemaakt met een bodem van koekkruimels, lijkt me ook heel lekker, maar in dit recept gebruik ik een zelfgemaakt kruimeldeeg van bloem, boter en suiker.
Gastkok: Ad Rijnen
Even terug werd voor een gezelschap dat bij ons verbleef een heerlijk diner bereid door Ad Rijnen van het Kookhuys in Hilvarenbeek. Het is één van onze favoriete restaurants, het is dus altijd een feest om daar te eten, maar misschien nog wel leuker om hem in mijn eigen keuken aan het werk te zien. Gefascineerd heb ik staan kijken hoe hij een crème brulée van foie gras afmaakte en schooide ik naar restjes van hertensucade en bananenijs met limoen. Zó lekker allemaal! Ik hoop dat er snel weer eens door hem gekookt wordt bij ons.
zaterdag 20 december 2008
Lekkers voor bij de koffie
Prijsuitreiking
Woensdag was de prijsuitreiking van de Brabantse cultuurprijs 2008 waar wij met 2 anderen voor genomineerd waren. Met vrienden en familie waren we uitgenodigd voor de feestelijke bijeenkomst in het Noordbrabants Museum. Na de uitreiking van de prijs - niet aan ons helaas!- werden we getroost met voedsel en drank. Dat maakt altijd veel goed natuurlijk. Kundig ging ik alle buffetten langs om mijn eigen 4 gangendiner samen te stellen. Hierboven mijn tweede gang, een vissoep met saffraan en hieronder mijn vierde gang een hutspot met saucijs. Mijn eigen hutspot is natuurlijk toch lekkerder vind ik, maar die is ook niet voor 200 man gemaakt!
zondag 14 december 2008
Ziek!
Sorry, dit weekend even geen leuke foto's van eten. Ik ben ziek en kan eigenlijk niets eten, behalve wat rijst en beschuit. Mijn avondeten kan jullie vast overtuigen van het feit dat ik echt ziek en zielig ben, want wie eet nu voor zijn lol droge rijst met erwtjes, komkommer en -ja, ik geef toe dat het verschrikkelijk is- ketchup. De ketchup stond me overigens zo tegen dat die als kleuraccent op het bord is blijven liggen. Maar goed, het oog wil ook wat...
Wanneer ik me weer wat beter voel en tijd heb, zal ik foto's plaatsen van het eten bij de prijsuitreiking van de Brabantse cultuurprijs (die we niet kregen), Ad Rijnen van restaurant het Kookhuys die hier vrijdag kookte en natuurlijk het kookboek van de week.
Maar eerst maar eens beter worden...
maandag 8 december 2008
Kikkererwtensoep met chorizo
Jippie! Ik ben dol op kikkererwten en in deze pittige soep komen ze goed tot hun recht samen met koriander en chorizo.
Ik blijf me erover verbazen dat toch nog veel mensen nooit van kikkererwten gehoord hebben en denken dat dit een soep met kikkers is! Nog eenmaal ter geruststelling; kikkererwten worden niet van kikkers gemaakt en zijn 100% plantaardig.
Ik maak deze soep vaak op zondag. Gisteren bleef er soep over dus vandaag was ik snel klaar met koken!
Ik blijf me erover verbazen dat toch nog veel mensen nooit van kikkererwten gehoord hebben en denken dat dit een soep met kikkers is! Nog eenmaal ter geruststelling; kikkererwten worden niet van kikkers gemaakt en zijn 100% plantaardig.
Ik maak deze soep vaak op zondag. Gisteren bleef er soep over dus vandaag was ik snel klaar met koken!
zondag 7 december 2008
Wat de boer niet kent...
Hoe is het toch mogelijk dat ik al weer ruim 2 maanden bezig ben en nog helemaal niets heb verteld over de geweldige kaas die bij ons in de straat gemaakt wordt?
Bij iedere vergaderinglunch, maar ook bij de gerechten op zondag, maak ik gebruik van de heerlijke boerenkazen van kaasboerderij De Leyedaeler. Wanneer Christiaan vertelt dat de kazen van even verderop komen, gaat de kaas gegarandeerd helemaal op! Ik ben zelf ook al jaren dol op de kaas van Jan en Marleen en wil trouwens nooit meer iets anders dan boerenkaas.
Wist je trouwens dat je als je zwanger bent niks te vrezen hebt van de mooie Goudse boerenkazen? De listeriabacterie die een serieus gevaar betekent, komt voor bij verse zachte kazen met schimmelflora of rode bacteriën met een vochtige korst van rauwe melk. De Goudse boerenkaasmakers van Nederland worden zeer streng gecontroleerd op hygiëne en de kazen die minimaal 3 maanden opleg hebben gehad hebben alle bacteriën overwonnen.* Daarbij heb ik me door Marleen laten vertellen dat zwangere vrouwen een erge goede neus hebben en eigenlijk instinctief weten wat ze wel en niet moeten eten. Handig toch, zo'n lichaam dat zich altijd zo goed weet aan te passen, jammer dat we er niet meer zo vaak op vertrouwen.
Wist je trouwens dat je als je zwanger bent niks te vrezen hebt van de mooie Goudse boerenkazen? De listeriabacterie die een serieus gevaar betekent, komt voor bij verse zachte kazen met schimmelflora of rode bacteriën met een vochtige korst van rauwe melk. De Goudse boerenkaasmakers van Nederland worden zeer streng gecontroleerd op hygiëne en de kazen die minimaal 3 maanden opleg hebben gehad hebben alle bacteriën overwonnen.* Daarbij heb ik me door Marleen laten vertellen dat zwangere vrouwen een erge goede neus hebben en eigenlijk instinctief weten wat ze wel en niet moeten eten. Handig toch, zo'n lichaam dat zich altijd zo goed weet aan te passen, jammer dat we er niet meer zo vaak op vertrouwen.
*bron; 'Lekker Thuis; de culinaire winkelgids van Nederland' 2005
De verrassing van Sinterklaas
Sinterklaas verraste ons dit jaar met cadeautjes voor de deur! Terwijl ik aan het zwoegen was op het maken van een gedicht, ging plotseling de deurbel en verdween Sint of Piet in de nacht.
Naast allerlei lekkers behoorde ook een kookboek met scheepsgerechten tot de presentjes. Leuk om een kookboek te krijgen, en ik was zeker verrast aangezien ik het helemaal niet kende. Allerlei gerenormeerde chefkoks uit het land, aan het water zijn gevraagd een recept te leveren. Ik werd direct enthousiast en sloeg gisteren de ingrediënten in voor een zuurkoolschotel met schouderkarbonade.
Op de markt kocht ik de zuurkool bij mijn vaste groentenkraam. Volgens Christiaan zit de eigenaar zelf altijd te snoepen uit de grote ton met zuurkool. Ik heb het, geobsedeerd als ik ben met het uitzoeken van mijn groenten, nog niet gezien, maar ik kan me er iets bij voorstellen, zo lekker is die zuurkool!
Bij de slager haalde ik uiteraard lekkere scharrelkarbonades en kon ik ook terecht voor het ganzenvet dat het recept voorschreef. Een beetje onverwachts, want ik had niet verwacht dit ingredënt nog zo makkelijk te vinden.
Het resultaat was geweldig! Na een paar uurtjes in de oven met een flinke plens witte wijn, kruiden, spek en aardappelen werd het een heerlijke, makkelijk te bereiden schotel die me deed herinneren aan de zuurkool die ik at in de Elzas afgelopen zomer. Het brengt me trouwens meteen op het idee om volgende keer varkenswangen proberen te krijgen voor dit gerecht...
Bedankt Sinterklaas!!!
Naast allerlei lekkers behoorde ook een kookboek met scheepsgerechten tot de presentjes. Leuk om een kookboek te krijgen, en ik was zeker verrast aangezien ik het helemaal niet kende. Allerlei gerenormeerde chefkoks uit het land, aan het water zijn gevraagd een recept te leveren. Ik werd direct enthousiast en sloeg gisteren de ingrediënten in voor een zuurkoolschotel met schouderkarbonade.
Op de markt kocht ik de zuurkool bij mijn vaste groentenkraam. Volgens Christiaan zit de eigenaar zelf altijd te snoepen uit de grote ton met zuurkool. Ik heb het, geobsedeerd als ik ben met het uitzoeken van mijn groenten, nog niet gezien, maar ik kan me er iets bij voorstellen, zo lekker is die zuurkool!
Bij de slager haalde ik uiteraard lekkere scharrelkarbonades en kon ik ook terecht voor het ganzenvet dat het recept voorschreef. Een beetje onverwachts, want ik had niet verwacht dit ingredënt nog zo makkelijk te vinden.
Het resultaat was geweldig! Na een paar uurtjes in de oven met een flinke plens witte wijn, kruiden, spek en aardappelen werd het een heerlijke, makkelijk te bereiden schotel die me deed herinneren aan de zuurkool die ik at in de Elzas afgelopen zomer. Het brengt me trouwens meteen op het idee om volgende keer varkenswangen proberen te krijgen voor dit gerecht...
Bedankt Sinterklaas!!!
Javaanse bami en Sinterklaas
Na het maken en eten van de lunch begon het echte werk. Op mijn verzoek en ook gehoor gevend aan de vurige wens van Christiaan, leerde ik Javaanse bami maken met varkenssaté, gebakken banaan en komkommer in het zuur. Ik moet zeggen, die trassi blijf je wel even ruiken in je huis, maar verder was het wel geweldig! De saté werd door Christiaan buiten op de barbecue gegrild wat het feest compleet maakte. Ik was er echter al niet meer bij op dat moment....
Snelle zomerse lunch
Het zaterdagkookteam was gisteren weer herenigd en na het bezoek aan de markt en de toko doken we snel de keuken in om de lunch te maken voor het weekendcomputerteam. Vandaag maakten we een zomers gerecht om de natte kou te verdrijven. Voor deze couscoussalade met vette feta, koriander, munt en paprika roosterden we de paprika supersnel (we waren wat laat terug van de markt, vandaar het tijdgebrek!) op het gasfornuis. Normaal doe ik dat gewoon in een superhete oven, maar zo gaat het natuurlijk ook, als de schil maar zwartblakert. Daarna nog even in een bakje afgedekt met huishoudfolie en je kunt met een beetje gepriegel de schil eraf trekken.
Kookboek van de week
Le Cordon Bleu is een wereldberoemde koksopleiding ooit begonnen in Parijs en nu al in 20 landen te vinden. Deze reeks boekjes met ieder een eigen onderwerp werden 10 jaar geleden in Nederland uitgebracht door Könemann. Nog voor dat de hele serie compleet in het Nederlands was uitgebracht, ging de uitgeverij echter al failliet. De reeks raakte versnipperd en de boekjes moest ik bij elkaar sprokkelen in allerlei boekendiscounters en in de tweedehands-afdelingen van De Slegte. Stad en land zocht ik er voor af met als resultaat dat ik uiteindelijk de 20 in het Nederlands uitgebrachte boekjes compleet kreeg.
Salade Niçoise
Nu zijn de boekjes een echt standaardwerk in mijn boekenkast geworden. Het zijn echt professionele, beproefde recepten die niet altijd eenvoudig zijn, maar daarmee juist wel mijn kookambitie in de loop der jaren heeft aangewakkerd. De reden dat ik tijdens vergaderingen altijd muffins maak voor de ontvangst komt door het boekje dat helemaal over deze heerlijke brood/cakeachtige baksels gaat. Wanneer ik een saus wil maken, of dat nou een echte chocoladesaus of een frisse tomatensalsa is, zoek ik in ‘Sauzen’ en weet ik zeker dat het resultaat naar mijn zin zal zijn.
Naast ‘Muffins’ zijn denk ik ‘Winter’ en ‘Zomer’ mijn favorieten. Sowieso vind ik het leuk recepten voor een bepaald seizoen bij elkaar te hebben, maar de recepten zijn zo lekker. Ik durf ook echt niet te zeggen hoeveel recepten ik al heb gemaakt uit deze reeks.
Naast ‘Muffins’ zijn denk ik ‘Winter’ en ‘Zomer’ mijn favorieten. Sowieso vind ik het leuk recepten voor een bepaald seizoen bij elkaar te hebben, maar de recepten zijn zo lekker. Ik durf ook echt niet te zeggen hoeveel recepten ik al heb gemaakt uit deze reeks.
Ik ben trouwens niet de enige die groot fan is van de reeks van Cordon Bleu. Ook Anke en Frans, die me 10 jaar geleden mijn eerste boekje gaven, koken al jaren vol overgave uit de boeken.
Naast de foto’s in dit bericht heb ik nog meer recepten uit de reeks gemaakt, bijvoorbeeld de lamsstoof met tomatensaus van vorige week, de bananencake en wortelcake bij het ontbijt, de Normandische kip en natuurlijk de appelmuffins.
Naast de foto’s in dit bericht heb ik nog meer recepten uit de reeks gemaakt, bijvoorbeeld de lamsstoof met tomatensaus van vorige week, de bananencake en wortelcake bij het ontbijt, de Normandische kip en natuurlijk de appelmuffins.
maandag 1 december 2008
Fastfood
Wanneer we moeten werken en geen tijd of zin hebben in boodschappen en koken, maar afhalen ons ook tegenstaat, komt deze spaghetti met rucola en citroen met rode mul vaak op tafel.
Vanaf dat het water voor de pasta kookt, duurt het nog maar 10 minuten voordat het op tafel staat. Rucola hebben we vaak nog wel over omdat het regelmatig in een gerecht op de Studio's terugkomt, en de rode mul bewaar ik voor deze gelegenheden in de diepvries. Ideaal dus dit snelle lichte gerecht.
Vanaf dat het water voor de pasta kookt, duurt het nog maar 10 minuten voordat het op tafel staat. Rucola hebben we vaak nog wel over omdat het regelmatig in een gerecht op de Studio's terugkomt, en de rode mul bewaar ik voor deze gelegenheden in de diepvries. Ideaal dus dit snelle lichte gerecht.
Slowfood: lamsstoof met tomaat en aardappel
Na een lange zondag werken met zondagkunst en een concert maakten we deze stoofschotel als ultiem comfortfood. Op dit gerecht verheug ik me al een paar jaar iedere winter. De tomatensaus is krachtig van smaak en de aardappels nemen het vocht van de saus tijdens het koken op wat ze ook extra lekker maakt. Dat het gerecht een behoorlijke bereidingstijd heeft merkten we ook; na drie uur (inclusief actieve bereidingstijd) was het eigenlijk nog niet helemaal klaar. Een gedeelte van de aardappelen waren nog wel erg hard. Gelukkig voor ons hadden we extra gemaakt, wanneer we weer wat uit de vriezer halen om rustig op te warmen zal het vast nog lekkerder zijn!
Zondagkunst
zaterdag 29 november 2008
Tajine van kabeljauw
Nog een recept uit het boek van Ghillie Basan. Vandaag maakte ik deze tajine van kabeljauw met krielaardappeltjes, kerstomaatjes, olijven en chermoula. Chermoula is een kruidenmengsel dat nogal verschillende ingrediënten kan hebben, maar vaak pittig is en knoflook, komijn, citroen en koriander bevat. Het wordt gebruikt als marinade voor pittige vlees- en visgerechten.
Kookboek van de week
Een nieuw en hopelijk wekelijks terugkomende categorie is het kookboek van de week. Ik zal elke week één van mijn favoriete kookboeken uit de kast trekken om er iets over te vertellen. Voorlopig kan ik nog wel even vooruit en daarbij koop ik nog regelmatig nieuwe boeken. Ik heb een behoorlijke verslaving ontwikkeld voor kookboeken!
Het boek van deze week is 'De Marokkaanse keuken' van Ghillie Basan. Ik zelf heb de vertaling in het Nederlands, maar die ziet er verder precies hetzelfde uit als bovenstaande foto. Het boek heeft prachtige foto's bij de gerechten wat voor mij eigenlijk het eerste pluspunt is bij het uitzoeken van een kookboek. Het leukste vind ik namelijk het eindeloos bladeren in boeken, dat doe ik waarschijnlijk nog wel meer dan de recepten maken.
Het boek van deze week is 'De Marokkaanse keuken' van Ghillie Basan. Ik zelf heb de vertaling in het Nederlands, maar die ziet er verder precies hetzelfde uit als bovenstaande foto. Het boek heeft prachtige foto's bij de gerechten wat voor mij eigenlijk het eerste pluspunt is bij het uitzoeken van een kookboek. Het leukste vind ik namelijk het eindeloos bladeren in boeken, dat doe ik waarschijnlijk nog wel meer dan de recepten maken.
De ondertitel van het boek is 'hedendaagse kookkunst gebaseerd op oude tradities' en dat is ook precies wat je terugziet in het boek. Tijdens onze reis in Marokko aten we vaak in eenvoudige eettentjes waar de traditionele eenvoudige keuken bereid werd. Boerse tajines van rund, kip of lam, kefta's (gekruid gehakt, vaak gegrild) en gegrilde vis kwamen we geregeld tegen en in dit kookboek zijn ze ook weer terug te vinden. Daarnaast staan echter ook de moderne Marokkaanse gerechten zoals ze in de steden geserveerd worden waarbij een Westerse invloed vaak te ontdekken is. Het zijn wat verfijndere gerechten die echter nooit een authentieke smaak ontberen.
Al de recepten zijn even goed te maken. Soms kun je met uitheemse kookboeken nog wel eens tegen moeilijk te krijgen ingrediënten, lange bereidingstijden of ingewikkelde technieken aanlopen, maar de recepten in dit boek zijn voor een geïnteresseerde hobbykok een leuke, maar nooit te moeilijke, uitdaging.
Ik heb intussen al meerdere gerechten uit dit boek gemaakt, sommige misschien bij sommige lezers wel bekend. Zo maakte ik al de salade met geroosterde rode paprika's met feta, kappertjes en citroen op mijn verjaardag, heb ik al tientallen keren de viskoekjes met zoete komkommersalade met kaneel als hapje geserveerd, kan ik geen genoeg krijgen van de kikkererwten-linzensoep, schreef ik al eerder over de kefta van het busstation en de couscous met zeven groenten op deze blog en maak ik ieder barbecueseizoen compleet met minstens één keer de gekruide sardientjes. Ook voor onderstaande kippenvleugels met gegrilde bloedsinaasappel maak ik met liefde de barbecue aan in de kou wanneer de bloedsinaasappels eindelijk verkrijgbaar zijn.
Al de recepten zijn even goed te maken. Soms kun je met uitheemse kookboeken nog wel eens tegen moeilijk te krijgen ingrediënten, lange bereidingstijden of ingewikkelde technieken aanlopen, maar de recepten in dit boek zijn voor een geïnteresseerde hobbykok een leuke, maar nooit te moeilijke, uitdaging.
Ik heb intussen al meerdere gerechten uit dit boek gemaakt, sommige misschien bij sommige lezers wel bekend. Zo maakte ik al de salade met geroosterde rode paprika's met feta, kappertjes en citroen op mijn verjaardag, heb ik al tientallen keren de viskoekjes met zoete komkommersalade met kaneel als hapje geserveerd, kan ik geen genoeg krijgen van de kikkererwten-linzensoep, schreef ik al eerder over de kefta van het busstation en de couscous met zeven groenten op deze blog en maak ik ieder barbecueseizoen compleet met minstens één keer de gekruide sardientjes. Ook voor onderstaande kippenvleugels met gegrilde bloedsinaasappel maak ik met liefde de barbecue aan in de kou wanneer de bloedsinaasappels eindelijk verkrijgbaar zijn.
Naast de vele recepten die ik al eens gemaakt heb en ook zeker zal blijven maken, zijn er nog veel die ik graag eens wil uitproberen. De hasjballetjes wekken nog altijd mijn nieuwsgierigheid, maar ook de variant op de kippenpastei met kaneel en suiker, de b'stilla, wil ik graag eens proberen. Vanavond staat ook een gerecht uit 'de Marokkaanse keuken' op het menu. Daarover later meer!
Abonneren op:
Posts (Atom)