Het pièce de resistance was deze vis die gekookt werd aan onze tafel. Uiteraard leefde hij nog geen 10 minuten eerder toen hij spartelend in een zak aan onze tafel ter goedkeuring werd gebracht. De vis was heel bijzonder door zijn gronderige smaak, alsof hij dagelijks met z'n bek open over de bodem van een rivier of sloot zwom, wat waarschijnlijk ook zo was tot hij in het bassin van het restaurant terechtkwam. Het stoofvocht had een intense smaak die aan citroengras doet denken, maar het niet is (wat het dan wel is, is me nog steeds niet duidelijk, dus voor mijn part had het ook gewoon citroengras kunnen zijn, want daar smaakte het naar).
Deze balletjes leken op zoete popcorn met wederom spicygroenten. Dit gerecht viel weer in de smaak bij Frans die dol is op dit soort zoet en gefrituurd kermisvoedsel.
Altijd spannend is natuurlijk de stinky tofu. Ik ruik 'm af en toe op straat en moet mezelf er dan altijd aan herinneren dat ik tofu ruik en niet het keukenafval van een week geleden waar ik de geur nog wel eens mee verwar. Deze stinky tofu was wat minder heftig dan wat ik op straat ruik, maar het blijft een acquired taste.
Om de brand van al dat spicy food te blussen dronken we getapt bier in halve literglazen. Ik weet niet wat voor bier het precies was, iets huisgebrouwen ofzo, maar het was in ieder geval heel wat sterker dan het normale Chinese bier, zo merkten we later op de avond toen bleek hoe goed onze keel erdoor was gesmeerd in de ktv (karaoke)...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten