Een nieuw en hopelijk wekelijks terugkomende categorie is het kookboek van de week. Ik zal elke week één van mijn favoriete kookboeken uit de kast trekken om er iets over te vertellen. Voorlopig kan ik nog wel even vooruit en daarbij koop ik nog regelmatig nieuwe boeken. Ik heb een behoorlijke verslaving ontwikkeld voor kookboeken!
De ondertitel van het boek is 'hedendaagse kookkunst gebaseerd op oude tradities' en dat is ook precies wat je terugziet in het boek. Tijdens onze reis in Marokko aten we vaak in eenvoudige eettentjes waar de traditionele eenvoudige keuken bereid werd. Boerse tajines van rund, kip of lam, kefta's (gekruid gehakt, vaak gegrild) en gegrilde vis kwamen we geregeld tegen en in dit kookboek zijn ze ook weer terug te vinden. Daarnaast staan echter ook de moderne Marokkaanse gerechten zoals ze in de steden geserveerd worden waarbij een Westerse invloed vaak te ontdekken is. Het zijn wat verfijndere gerechten die echter nooit een authentieke smaak ontberen.
Naast de vele recepten die ik al eens gemaakt heb en ook zeker zal blijven maken, zijn er nog veel die ik graag eens wil uitproberen. De hasjballetjes wekken nog altijd mijn nieuwsgierigheid, maar ook de variant op de kippenpastei met kaneel en suiker, de b'stilla, wil ik graag eens proberen. Vanavond staat ook een gerecht uit 'de Marokkaanse keuken' op het menu. Daarover later meer!
Al een tijdje terug kwam ik bovenstaande kastanjechampignons en cantharellen tegen op de markt. Ik maakte er een lekkere stoofschotel met lamsvlees en witte wijn van voor later gebruik. Altijd handig om in de vriezer te hebben voor momenten dat koken niet zo uitkomt. Het stemcampagneteam Hilvaria Studio's (=Christiaan) deed weer nieuwe kracht op om verder mensen te kunnen stalken op ons te stemmen voor de cultuurprijs.
Maandag begon de reguliere werkweek al vroeg in de Hilvaria Studio's. Om 5 uur stonden we naast ons bed om een grote groep gasten om half 8 van een uitgebreid ontbijtbuffet te voorzien. Door sneeuw en het afgekondigde 'spitsalarm' waren we bang dat niemand op tijd zou zijn, maar dat viel alles mee. Er werd zowaar gegeten van het ontbijt, en dat vind ik toch altijd weer een verrassing aangezien mensen vaak niet zo'n trek hebben 's ochtends. Maar ja, wie kan een vers croissantje met boerenboter en jam, of peren en bramen met yoghurt en huisgemaakte muesli met noten en cranberry's nou weerstaan?
Wij begonnen het weekend goed samen met vrienden met dit ontbijt met vers fruit, flensjes en ander lekkers zoals eigengemaakte muesli en jam.
Terwijl de mannen zich op zaterdag met computerperikelen bezighielden, konden wij vrouwen de boodschappen doen en verder voor het eten zorgen. Een klassieke rolverdeling, maar hij ligt me wel. Op de markt werd het initiatief als snel van me overgenomen en werd ik eindelijk geinitieerd in de de Surinaamse keuken! Ingrediënten werden ingeslagen en thuis werd voor mijn ogen een heerlijke okersoep bereid voor de lunch. Dit soort recepten worden natuurlijk uit het hoofd gemaakt met behulp van hulplijnen in de vorm van tantes die de gerechten al hun hele leven maken. Omdat ik toch alleen maar hoefde te zitten en toe te kijken heb ik zo goed mogelijk geprobeerd de receptuur op te schrijven. Hierbij het verslag.
Vandaag was een drukke dag op de Hilvaria Studio's. In de keuken had ik het echter niet zo heel erg druk. Na het maken van broodjes voor de lunch kon ik daarom alvast het avondeten bereiden. Geen overbodige luxe want de voorbereidingen voor het congres van morgen duurden tot 9 uur. Stampot kun je echter best vooraf maken gelukkig.
Vandaag aten we lekker een salade. In de koelkast lag nog een confit de canard die ik bij mijn laatste bezoek aan de ISPC had ingeslagen. Het vet dat er bij het bakken uitlekt gebruikte ik voor het bakken van de aardappeltjes. Met nog wat haricot verts, walnoten en waterkers was het een heerlijke maaltijdsalade. Jammer dat mijn voorraad eend nu weer op is. Moet ik snel maar weer eens op strooptocht in de ISPC. Of misschien eens op bezoek bij zus Anke die schijnt samen met Frans een paar eenden per week te verorberen in Beijing...
Bij de zondag hoort uiteraard taart. Voor de herfst kies ik graag voor appels, peren en gedroogd fruit zoals rozijnen en cranberries. Nog wat hazelnoten, een kruimellaagje en citroenrasp als secret ingredient en de taart is weer klaar! (jammer dat ik vergeten was (ongezoete) slagroom in te kopen)
Op de markt koop ik liefst ook verse vis. Tussen de zeeduivel, octopussen, forellen en zalm lag deze zeebaars. Het lijkt soms ingewikkeld om hele vis te bereiden, maar eigenlijk is er niks aan. De visboer maakt de vis schoon en het enige wat je nog doet is een vulling naar keuze, in dit geval plakjes citroen en verse laurier, wat zout, peper en olie erin en dan ca. 30 minuten in een oven van 200 graden. C'est ça! Zeebaars heeft absoluut niet meer nodig vind ik. Het vlees heeft zo'n goede smaak dat je het met sauzen eigenlijk al snel verpest. Ik had in mijn ijver toch een mayonaise gemaakt met citroen en venkelgroen. Die hebben we maar opgegeten met wat brood. Als groente maakte ik een salade met landcress (een soort waterkers), venkel en sinaasappel.
Om nog even door te gaan over de kool heb ik vandaag op de markt een foto gemaakt van deze hangende boerenkool. Waren er nog mensen die niet wisten dat boerenkool niet fijngesneden in plastic zakken groeit? Waarom ze bij de biologische kraam aan een lijn hangen, weet ik alleen ook niet zo goed. Was het uit ruimtegebrek? Of worden ze slap zoals bloemen? Als iemand het weet, hoor ik het graag!
Vandaag was het weer eens tijd voor een echte favoriet, namelijk de Marokkaanse couscous met 7 groenten (niet meer of minder, 7 stuks brengt geluk, maar ik geloof dat tomaten niet meetellen, terwijl uien wel worden gerekend, wat het altijd een beetje verwarrend maakt!). In plaats van de couscous, zoals op de eerder gemaakte foto hierboven, maakte ik het vandaag met quinoa.
Quinoa is een zaadsoort uit Zuid-Amerika. Heel gezond en vooral in trek bij vegetariërs en andere geitenwollensokken. Genoeg reden voor mij om het dus eens te proberen! Dat het voedzaam was, had ik al gelezen, en kan ik absoluut beamen. Het vult veel meer dan couscous of witte rijst, maar is erg lekker! Het was ook nog eens in 15 minuten klaar en zat boordevol eiwitten, aminozuren en bevat zelfs vitamine C. Het zal nog wel eens vaker op tafel komen, zeker zolang de verpakking nog niet leeg is ;)
Jippie! Nog een keer Marokkaanse koekjes! Dit weekend was ik in Utrecht voor een vrijgezellenfeestje en kon het niet nalaten om even langs de Amsterdamsestraatweg te gaan. Vlakbij het studentenhuis waar we vroeger woonden is de Marokkaanse slager waar we altijd boodschappen deden een paar jaar geleden een bakkerij begonnen. Na jaren van zijn goede keuze in vlees en groenten te kunnen genieten, genieten we nu van de lekkerste koekjes. Misschien is het maar goed dat hij die bakkerij nog niet had toen wij er woonden, want anders waren we waarschijnlijk helemaal dichtgegroeid van al het snoepen. Voor wie er eens langs wil gaan, de naam is Al Warda en het zit ter hoogte van de plantage op de Amsterdamsestraatweg. Ze hebben er ook van die lekkere pannenkoekjes waar ik de naam steeds van vergeet en die wij in Marrakech kregen bij het ontbijt van het eenogige vrouwtje achter de enorme bakplaat. Het schijnt een behoorlijk werk te zijn om ze te maken heb ik me laten vertellen, maar zeker vers gemaakt zijn ze zó lekker... maar goed, ik dwaal een beetje af. De slagerij heb ik al een tijdje niet meer bezocht, maar hij had altijd fantastisch (lams)vlees en heerlijke olijven. Echt een feest om er te komen!
Als het even kan ga ik op zaterdagochtend in Tilburg naar de markt. Gewapend met boodschappenlijstjes en een boodschappenkarretje sla ik allerlei groenten, fruit en vis in voor de week. Een van mijn favoriete kramen is deze aardappelkraam. Ze heeft allerlei verschillende soorten aardappels van Bintje en Resonant tot Nicola, truffel en Ratte. O, en dan heb ik het nog niet eens over de verschillende soorten knoflook die ze heeft. Een waar paradijs voor wanneer je de diversiteit van zo iets simpels als een aardappel, ui of knoflook wilt ontdekken. Dit weekend verdwenen in ieder geval een paar kilo Bintjes in mijn kar om weer de aardappelsoep met forel te maken. Ik durfde eerst niet zo goed Bintjes te kopen omdat ik had gehoord dat ze wel erg scheutig zijn met de bestrijdingsmiddelen. Dat schijnt echter verleden tijd te zijn en kan ik dus met een gerust hart deze oerhollandse aardappel kopen. Mmmm, en morgen vind ik hem ook nog terug in de zuurkoolstampot die Christiaan voor me zal maken!
Christiaan heeft onlangs zijn kracht weer getoond tijdens een dagje sjouwwerk in de nieuwe studio. Van al dat slopen en sjouwen krijg je honger en bovenstaand broodje met merguezworstjes leverde voldoende calorieën om ook in de middag flink door te werken. Niet te zien onder het o zo gezonde groen van rucola en koriander is de klodder mayonaise die maakte dat het broodje nog net wat sneller naar binnen geschoven kon worden. Zo zie je maar dat het altijd handig is wat worstjes in de vriezer te hebben liggen.
