zondag 26 december 2010

Kerstdiner 2010

 Na een hele week boodschappen doen en voorbereiden,  was gisteren eindelijk het moment om er de vruchten van te plukken. We begonnen met een amuse van El Harouchi van restaurant Solo. Voor onze bruiloft kregen we zijn kookboek en deze amuse was werkelijk geweldig! Gerookte paling werd gecombineerd met een crème en sorbet van vlierbloesem. Het leek me een geweldige manier om mijn vlierbloesemsiroop eens op een andere manier te gebruiken, maar helemaal soepel verliep het niet. Mijn siroop wilde namelijk niet bevriezen. We kwamen tot de conclusie dat er teveel suiker inzat en op zaterdag probeerden we het opnieuw, maar dan met de aangelengde siroop. Dat ging wel goed, alleen was nu het koelelement van de ijsmachine niet helemaal bevroren en moest ik uiteindelijk gedurende 2 uur iedere 10 minuten door het ijs roeren.
 Het voorgerecht verliep wat dat betreft soepeler. Coquilles werden geserveerd met een bloemkoolpuree en vanille beurre blanc. Het klonk erg bijzonder, maar helaas is niet iedere receptenschrijver een sterrenkok. Het was absoluut een aardig gerecht, maar er was toch geen sprake van echte perfectie. De volgende keer halveren we in ieder geval de hoeveelheid vanille.
 Het tussengerecht was voor mij ook spannend. Ik ben dol op zwezerik, maar had het nog nooit zelf gemaakt. Dit recept van de Karpendonkse hoeve met courgette en couscous deed me beslissen om het eens te proberen. Zo'n zwezerik ziet er absoluut niet appetijtelijk uit wanneer je 'm koopt. Eerst moest hij geweekt worden en vervolgens 3 minuten geblancheerd om het vlies te verwijderen. Toen nog tussen twee borden met verzwaring in de koelkast om op te stijven om tenslotte kundig door mijn vader gebakken te worden. Ik vond het heerlijk en zeker voor herhaling vatbaar. Jammer dat Christiaan geen grote fan van orgaanvlees is.

 Het hoofdgerecht stond ook al vorige jaar op mijn shortlist voor kerst, maar leek me toen te bewerkelijk. Aangezien we dit jaar met vieren in de keuken stonden, leek het me nu een geschikt moment. De reerug werd gebakken met een korst van sinaasappelpoeder, peper en noten en geserveerd met koolrabi puree, gekarameliseerde koolrabi, stoofpeertjes en een peperkoekjus. Eigenlijk moesten we ook zelf de saus maken, maar helaas wilden het niet zo gemakkelijk meer lukken om alle botten bij elkaar te krijgen. Christiaan belde vanuit de slagerij met Ad Rijnen van het Kookhuys of hij ons nog aan wat botten kon helpen en die bood spontaan zijn jus de veau aan. Die was echt heerlijk!
 Na het hoofdgerecht nog wat heerlijke kazen waaronde Brie de meaux, Munster, Bleu d'Auvergne en Beaufort.
 En tenslotte nog een geweldige pruimentaart met Armagnac. Als extra had ik er naast de crème fraiche nog wat appelkaramelcompote met vanille bij gedaan, maar, hoewel ook erg lekker, was deze eigenlijk helemaal niet nodig. Die taart was van zichzelf al geweldig!

Geen opmerkingen: