Deze vijzel kreeg ik ooit van Christiaan voor mijn verjaardag, en het is echt de beste vijzel die je kunt hebben hebben; onverwoestbaar.
De vermalen zaadjes gingen in het deeg dat ik vervolgens kundig uitrolde.
Met de uitsteekvorm die ik afgelopen zomer meenam uit Italië (zie je nou wel, dat die handige keukenspulletjes uit buitenlandse supermarkten altijd van pas komen!) stak ik behendig 90 koekjes uit het deeg.
En ja, 90 had ik er ook wel nodig, want het was benen buiten deze eerste zondagkunst van het jaar! Om eerlijk te zijn, vond ik dat de koekjes wel iets spannender hadden gemogen. Ik dacht dat de koriander eerder te overheersend zou zijn, maar de realiteit was dat het niet zo heel goed te proeven was, en het een soort biscuitjes geworden waren... Gelukkig heb ik intussen al wel een beetje een reputatie opgebouwd met mijn hapjes, en is er geloof ik wel begrip voor een iets minder spectaculair hapje; experimenteren betekent soms ook dat het resultaat ietsje tegenvalt. Ik laat me in ieder geval niet uit het veld slaan en ga volgende keer weer verder op zoek naar bijzondere ideeën voor de zondagkunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten