Het is intussen meer een kookboek van de maand geworden, maar ach, wat maakt het ook uit. Vandaag heb ik weer het grote boek over de kunst van het bakken van Jeffrey Alford en Naomi Duguid op schoot genomen. Morgen is het weer zondagkunst en moet ik dus weer iets bij de koffie fabriceren. Dit boek bracht weer uitkomst voor mijn creatieve beperktheid, het resultaat hou ik nog even voor me tot morgen!
'De kunst van het bakken' is een grote inspiratiebron over alles wat gebakken wordt in ovens en andere gestookte ruimtes. Van broden, broodjes en taarten tot koeken. Naast heel veel recepten van over de hele wereld nemen ze de lezer ook mee op hun zoektocht naar brood tijdens hun reizen. Zo beginnen ze in Amerika en Canada waar een lange traditie van taarten bakken bestaat en de inmiddels van tv bekende taartbakwedstrijden en -verkoop gehouden worden in de dorpen. Later beschrijven ze het indrukwekkende ritueel van het wekelijkse broodbakken in de dorpsoven in een klein Portugees dorp. Een foto laat zien hoe oude stevige vrouwen grote broden in een de houtgestookte dorpsoven schuiven. En bij het lezen en het zien van de foto waan ik me ook even tussen die vrouwen en droom dan even weg over een simpel boers bestaan ergens in de bergen waar geiten melken en broodbakken de belangrijkste taken zijn. Zucht.. ik ook altijd met mijn geromantiseerde beeld van het boerenleven, dit boek wakkert weer heel wat aan!
De vele verhalen en foto's geven een mooi beeld van hoe er in de wereld met brood wordt omgegaan en hoe het lang onderdeel was van dagelijkse rituelen. Jammer dat hiervan zoveel verloren lijkt te gaan bij ons, maar met dit boek lijkt er in ieder geval nog een mooi document van te bestaan, voor als we even geen tijd hebben te gaan om op vakantie te gaan naar oorden waar brood bakken nog op traditionele wijze gedaan wordt.
Al heel wat gele papiertjes steken uit dit kookboek bij recepten die ik graag eens zou willen uitproberen. Ik heb nog altijd een beetje angst voor het bakken van brood, ben bang dat het resultaat zal tegenvallen en dat ik niet op kan tegen die eeuwenoude tradities. Toch neem ik me elke keer wanneer ik dit boek doorblader en lees voor om het eens te proberen. Alhoewel ik dus naast wat koekjes en taartrecepten nog niet zoveel uit dit boek heb gemaakt, is het toch één van mijn favorieten doordat het zoveel informatie geeft, leuke verhalen bevat en prachtige foto's, zodat het echt de sensatie van al dat gebakken eten overbrengt. Het is eten zonder iets in je mond te steken, alhoewel ik nu wel weer honger krijg...
1 opmerking:
Het zondagkunsthapje is wel heer erg geheim als ik het zelfs niet weet. Ik ben benieuwd......
Een reactie posten