Zoals al wel blijkt, en de meesten ook al wel weten, ben ik dol op Marokkaans eten. Dat komt niet alleen door onze vakantie in Marokko in 2005/2006, of onze geweldige Marokkaanse slager op de Amsterdamsestraatweg in onze studententijd in Utrecht, maar gaat helemaal terug op mijn 18e verjaardag toen ik van een vriendin een Noord-Afrikaans kookboek kreeg. Ik had geen flauw idee wat ik daar nu weer mee moest en wat ik me er bij moest voorstellen, maar intussen is mijn kookboekencollectie over Marokko en Noord-Afrikaans eten behoorlijk uitgebreid. Om alles ook eens 'in het echt' te proeven, zijn we, zoals gezegd, in 2005 naar Marokko geweest samen met Anke en Frans. Het eten was er heerlijk; van de gebarbecuede kefta's en merguezworstjes op de Jemaa el-Fna, de kiptagine met vers berberbrood in een gite boven op een berg in de middle of nowhere tot de net gevangen vis in Essaouira en Sidi Ifni.
Jammer dat we destijds nog niet zo heel fanatiek waren met al het eten te fotograferen, anders hadden we vast ook foto's gehad van het heerlijke broodje met kefta inclusief alle mogelijke garneringen dat we aten op het busstation, of de beste vistagine in een vies achterafsteegje vol vissers en zwerfkatten en zeker hadden we dan een foto van de heerlijke b'stilla, een taart van een soort fillodeeg met een zoet-hartige vulling van onder andere kip en kaneel, maar ook poedersuiker. Er zit niks anders op dan nog eens teruggaan of het zelf maken om nu wél een foto te maken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten