Maandagavond is één van mijn hardloopavonden en nu het langer licht is en de temperatuur stijgt, is het echt iets om naar uit te zien. Helaas zat het er afgelopen maandag echter niet in. Het diner voor 18 personen na een vergadering dat door het Kookhuys verzorgd zou worden was nog maar bestemd voor 10 gasten. Dat is wat weinig om ze helemaal voor te laten komen, dus moest ik zelf de keuken in en schoot het lopen er bij in. Maar treuren is voor de ongelukkigen en ik koos een mooi menu uit waar de lente van af spatte. Als voorgerecht maakte ik de jaarlijks terugkerende salade van asperges, gerookte zalm en tuinkersdressing. De geur van de voorgekookte asperges geeft echt meteen weer visioenen van mooie lentedagen met mooi weer en lekker eten. Ook Christiaan was helemaal enthousiast.
Als hoofdgerecht had ik de ook al vaker gemaakte lamskoteletjes met kaneel en gekarameliseerde lente-ui gekozen. Het cliché dat je altijd de beste ingrediënten moet gebruiken, begin ik steeds meer als waarheid te ervaren. De lamskoteletjes kwamen van de nieuwe slagersafdeling van de geheel verbouwde groothandel om de hoek, en waren echt geweldig! Zoveel anders dan eerdere keren dat ik vlees kocht en altijd maar matig enthousiast was. Ik krijg dan soms echt een hekel aan vlees, er lijkt soms niets mee te beginnen, terwijl met een goed product wat aandacht en liefde tijdens de bereiding een geweldig resultaat ontstaat. Ook aardappels zijn wat dat betreft zo kwaliteitsafhankelijk. Bij de groothandel heb ik nog steeds geen lekkere gevonden. Hoe ik ze dan ook bereid, het wordt nooit echt lekker, het ligt daar eigenlijk alleen maar op het bord als vulling. Zonde, dus. Op de markt kocht ik nu weer heerlijke krielaardappels en na ze even voorgekookt te hebben, bak ze alleen nog even af in wat boter en olijfolie. Afmaken met wat fleur du sel en het is écht lekker!
Goed, ik was dus enthousiast, en eigenlijk ben ik in al die jaren dat ik de dineetjes heb gemaakt nog nooit helemaal tevreden geweest met het resultaat. Altijd was er in mijn ogen wel iets dat niet helemaal perfect was. Van een groente die niet perfect gaar was tot de kwaliteit van het vlees, de temperatuur van de borden... Altijd wel wat. Deze keer konden we dus voor het eerst een welgemeende high-five doen in de keuken. Zeker ook na alle complimenten die Christiaan in ontvangst nam over het eten. Gasten waren blij verrast door de gerechten en de kwaliteit van serveren. Jippie! Niks zo leuk als zelf tevreden zijn én blije gasten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten