Hazenpeper en creme caramel

Herfst dus. Christiaan heeft een fulltimebaan aan het bladblazen momenteel. Ik heb me gisteren opgesloten in de keuken om een herfstmaaltijd te maken. En daar was ik best even mee bezig. Voor de hazenpeper die ik maakte moest ik eerst de bouten ontbenen om een bouillon te maken van de botten. De zilveruitjes pelde ik zelf en dan moest ik ook nog alle bijgerechten in de vorm van spruitjes, aardappelpuree en stoofpeertjes maken. Alles werd heerlijk en spoelden we weg met een lekkere Gigondas die ik voor mijn verjaardag heb gekregen (bedankt Sjors!).

Als nagerecht wilde ik een klassieker maken, creme caramel. Eén van de paradepaardjes van mijn vader. Het recept maakt, heel modern destijds, gebruik van de magnetron, in plaats van de ouderwetse bainmariemethode. Het probleem waar ik echter tegenaan liep, en ik eigenlijk al een beetje had voorzien, is dat de magnetrons sinds de jaren negentig behoorlijk meer vermogen hebben gekregen en het recept dus niet helemaal meer klopte. Het resultaat was dan ook een veel te stevige creme. Jammer, de volgende keer wat meer gezond verstand gebruiken, en dan ga ik het nog wel eens proberen. Wordt vervolgd...