De bodem maakte ik naar bekend recept, want hier krijg ik nog altijd geen genoeg van. De vulling van grapefruitcrème had ik al eens eerder aangepast, die werd namelijk niet altijd goed stevig waardoor de hele taart inzakte. Nu maakte ik de grapefruitvulling zoals ik geleerd had van Robèrt, met gelatine. Alles ging behoorlijk goed en ik waagde me er zelfs aan om iets minder gelatine te gebruiken dan in het voorbeeld. Tot zover goed, alleen leek het niet zo veel. Bijmaken ging ook niet meer lukken, want ik had nog maar 1 blaadje gelatine over. Een oplossing vond ik in het toevoegen van wat opgeklopte slagroom en hoewel de structuur van crème in romig/luchtig veranderde (wat ik eigenlijk niet per se een verbetering vond) was het toch iets dat in de taart tot zijn recht zou kunnen komen. Nog een beetje citroensap toevoegen voor wat meer frisheid en ik durfde het aan de afgebakken bodem te vullen.
Verder dus met het eiwitschuim. De 250 g eiwitten die in het recept stonden van Robèrt bleken ruim voldoende schuim te geven voor een taart of 4. Hier moet ik dus nog iets mee verzinnen.
De eiwitten werden niet met suiker maar met suikersiroop opgeklopt, iets wat ik zelf eerder niet deed en het gaf inderdaad een geweldig stevig resultaat. Helaas nog een beetje klonterig, dus dat moet ik de volgende keer maar nog maar even vragen tijdens de cursus.
En toen was het enkel nog zaak het schuim licht te laten verkleuren. Een beetje klooien met de brander en voila! een taart staat weer klaar voor de verkoop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten