Het was vandaag best druk in ons Zondagcafé. Mijn taart was met gemak uitverkocht en tussen tosti's grillen, koffie zetten, afwassen en andere bezigheden verloor ik even (iets te lang) de soep die ik voor onze eigen lunch maakte uit het oog. Een geschifte aangekoekte bloemkoolprut was het resultaat dat snel in de gootsteen belandde. De lunch die ik toen maakte duurde dan wel twee uur, maar was wel de moeite waard. Christiaan was blij verrast toen ik deze flammkuchen op tafel zette. Het deeg mag de volgende keer nog wel wat dunner en krokanter, maar verder...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten