Het kruidenmengsel op deze zalm wordt eigenlijk gebruikt voor pastrami, zo las ik in het recept. Mosterd, piment, dille, bieslook en nog wat kruiden mochten een paar uurtjes onder een groot blik tomaten in de zalm trekken alvorens deze kort aangebakken werd en praktisch rauw op ons bord kwam op een bedje van knolselderij met room en karwij. Mmmm... ik ben dol op karwij.. en op pastramikruiden... en op rauwe zalm...
Een lange vergadering vroeg vandaag wat extra brandstof. Ik maakte deze Thaisgeïnspireerde wrap met rundvlees en knapperige groenten. Zo, iedereen kon er weer tegenaan.
Na koffie en brownies begon het walking dinner dat ik deze keer zelf verzorgde met hulp van Lieveken. De eerste gang was Serranoham met puree van gegrilde aubergine en basilicumolie.
Vervolgens een soepje van flespompoen met gerookte eendenborst en hazelnootolie.
Boerenpaté van slagerij Lejeune.
Een winters stoofpotje met rundvlees, zilverui en minichampignons met warme kruidenscone.
En tenslotte gemarineerde peer met vanilleroom en cantuccinikruim.
Gisteren verzorgde ik de catering voor een feestje. Vrijdag stond ik al de hele dag in de keuken samen met Christiaan en Marcella om alles voor te bereiden, en gelukkig was alles op tijd klaar om de gasten om 4 uur te ontvangen met een stukjes pistache-sinaasappelbrownie. Overigens niet nadat we 's ochtends al een groep van 100 mensen hadden ontvangen voor prijsuitreiking, maar ja, dat doe je natuurlijk gewoon tussendoor...
Onder de gasten was ook iemand met een glutenallergie waar ik dus rekening mee moest houden. In plaats van de brownie had ik chocola met sinaasappel en pistache gemaakt; een schot in de roos. De aanwezige vegetariër kon gelukkig met de brownie gewoon mee eten.
Woensdag ging ik gewoon door met het maken van sushi en zalmrolletjes waarmee ik in een week 300 stuks van ieder maakte. Deze keer was de opkomst iets lager en moesten we zelf hard werken om alles op te krijgen. Tja, want weggooien is natuurlijk niet duurzaam enzo...
Christiaan heeft iets met schnitzels. Doen ze hem denken aan vakantie? Is het iets nostalgisch? Ik weet het niet precies, maar hoe groter ze zijn, hoe beter en helemaal als ze ergens op de kaart staan in verschillende maten oplopend tot 'olifantenoren'.
Gisteren was het weer maandag (bijzonder hoe die dag elke week weer terug lijkt te komen), dus aten we geen vlees. De pindasaus over de gado gado maakt dat helemaal goed.
Vandaag verzorgde ik de hapjes voor de feestelijke presentatie van het boek ter gelegenheid van het 200 jarig bestaan van de Andreas kerk in Hilvarenbeek. Voor ieder jaar werd ook een persoon verwacht, dus zo'n 200 en die zouden dan weer 4 hapjes krijgen, oftewel, -even rekenen-, dat waren 800 hapjes die ik hier achterin de auto vervoerde. Sorry, geen close upfoto's, maar het waren sushi met Japanse tonijnmayonaise en komkommer, met amandel gevulde dadels in krokant spek, rolletjes van gerookte zalm, mascarpone en tuinkruiden op roggebrood en crostini met gorgonzola en appel.
Al moest ik vandaag 800 hapjes maken voor een cateringklusje, maakte ik toch even tijd om naar de markt te gaan. Voordat we overvallen werden door een verschrikkelijke hoosbui (ik kreeg spontaan zin in chocolademelk, die reclame van dat ene merk werkt stiekem toch wel goed), gingen we uiteraard langs bij de onlangs vernieuwde viskraam. Ik heb een vermoeden wat ze bedoelen met 'if it swims we have it!', maar ik twijfel toch aan de correctheid van dit gebruik van de Engelse taal. Anke, Frans; wat vinden jullie ervan?
Woensdag werd een congres georganiseerd om verschillende gemeenten uit de regio meer samen te laten werken. Om dit te benadrukken werd ons gevraagd om streekproducten uit de verschillende gemeenten te verwerken. Mijn verantwoordelijkheid was de lunch en het resultaat was een gegratineerde uiensoep met bier van brouwerij de Roos uit Hilvarenbeek, mooie grote broden gemaakt van Hilverspelt met onder andere boerenkaas van de Leyedaeler.
Een nieuw voornemen; meatless monday maakt zijn entree bij ons. Het streven was altijd al om tenminste 1 keer per week geen vlees/vis te eten, en laten we dan nu maar, zonder iets over onze politieke voorkeuren te willen uiten, de maandag hiervoor kiezen. Afgelopen maandag dus braaf zilvervliesrijst gekookt en gegeten met gewokte groenten, tofu en cashewnoten voordat we allebei ons in het sporten stortten.
Het is een prachtige zondag met zonnig herfstweer. Verschillende wandelaars zijn al langs geweest, en ook wij zelf genieten bij de openhaard van een lekker biertje. Onze nieuwste aanwinst is het heerlijke pils van de Duvelbrouwerij.
Gisteren verzorgde ik een klein feestje. 's Middags ontvingen we de gasten bij de warmte van de openhaard met verschillende soorten taart; appeltaart, chocoladenotentaart, pruimenamandeltaart en cheesecake.
Na de koffie maakte het taartbuffet plaats voor een kaasplank en kwamen bordjes met brood, tapenade, olijven en nootjes op tafel.
Ik had goed mijn best gedaan en kon dan ook verschillende hapjes rond laten gaan, zoals roggebrood met zalmrolletjes en empanadilla's gevuld met spinazie.
Het tapasbuffet weet maar niet van de kaart te verdwijnen. Van noviteit in de jaren negentig is het van hype tot een standaard onderdeel geworden in het rijtje van Brabantse koffietafel en koude-schotel-buffet. Het moest er dus wel een keer van komen dat ik de vraag zou krijgen om zo'n Spaans buffet (dat tegenwoordig weinig Spaans meer is, trouwens) te verzorgen. Na een congres stonden de verschillende gerechtjes klaar, zoals kippenvleugeltjes, gehaktballetjes in tomatensaus, aardappelsalade met dille en kappertjes, tortilla, kikkererwtensoep met chorizo en koriander, tomatensalade met rode ui en basilicum, Serranoham, manchego en tapenade. Ook niet allemaal even Spaans dus, maar als niemand dat meer erg vindt, doe ik dat ook niet natuurlijk.
Terwijl ik de hele dag in de keuken stond, werd er in het gebouw een Marokkaanse bruiloft gevierd. Mannen en vrouwen werden weer gescheiden, en zo'n heel feest blijft me fascineren. Zoals je ziet word ik door mijn fascinatie tot voyeurisme gedreven.
Zeker wanneer ik gezang hoor omdat het bruidspaar binnenkomt.
Herfst dus. Christiaan heeft een fulltimebaan aan het bladblazen momenteel. Ik heb me gisteren opgesloten in de keuken om een herfstmaaltijd te maken. En daar was ik best even mee bezig. Voor de hazenpeper die ik maakte moest ik eerst de bouten ontbenen om een bouillon te maken van de botten. De zilveruitjes pelde ik zelf en dan moest ik ook nog alle bijgerechten in de vorm van spruitjes, aardappelpuree en stoofpeertjes maken. Alles werd heerlijk en spoelden we weg met een lekkere Gigondas die ik voor mijn verjaardag heb gekregen (bedankt Sjors!).
Als nagerecht wilde ik een klassieker maken, creme caramel. Eén van de paradepaardjes van mijn vader. Het recept maakt, heel modern destijds, gebruik van de magnetron, in plaats van de ouderwetse bainmariemethode. Het probleem waar ik echter tegenaan liep, en ik eigenlijk al een beetje had voorzien, is dat de magnetrons sinds de jaren negentig behoorlijk meer vermogen hebben gekregen en het recept dus niet helemaal meer klopte. Het resultaat was dan ook een veel te stevige creme. Jammer, de volgende keer wat meer gezond verstand gebruiken, en dan ga ik het nog wel eens proberen. Wordt vervolgd...
