Christiaan had zin in satésaus... Ja, dat heb je zo wel eens. Het werd dus gado gado zoals ik het eens leerde van Anke, denk ik. Ja, dat ik het van haar heb weet ik zeker, ze kwam er mee thuis van haar reis door Australië en Indonesië en maakte dit vaak als vegetariër (lang geleden alweer). Ik weet alleen niet meer precies hoe zij het maakte, en ik vergeet ook steeds hoe ik het zelf maak (doe ik maar 1 keer per jaar).Vandaag stoomde ik diverse groenten -broccoli, haricots verts, peultjes, taugé, paprika en komkommer- in porties, afhankelijk van gaartijd en gooide deze vitamineberg over een berg rijst. Al deze gezondheid waarvan ik altijd denk dat we het nooit op zullen krijgen, wordt overgoten met satésaus -een beetje van wyko, een beetje pittige surinaamse ketjap en wat pindasambal-, uitjes, kroepoek en partjes ei. Voila!
1 opmerking:
Volgens mij maak ik gado gado precies hetzelfde. Ik heb het trouwens geleerd van Jozeph van Wolferen in Amsterdam, niet in Indonesië (daar at ik het alleen maar).
Het is de lekkerste voedselberg die ik ken (hoewel de jouwe er een beetje Nederlands plat uit ziet).
Een reactie posten