Eigenlijk beviel al het eten in Oostenrijk me wel. De Käsespätzle valt de eerste keer wat zwaar, maar na een flinke bergwandeling fietst het er wel in.
Christiaan moest vooral aan het eten van zijn moeder denken bij deze Rostbraten mit zwiebeln die we in het dal aten.
Een runderbouillon met knödel is een goede opkikker.
De Schlutzkrapfen kende ik nog niet, maar zijn weer een variant op de ravioli en dumplings die ik al in veel verschillende landen ben tegengekomen en die we elke keer weer verrassen.
En natuurlijk het hoogtepunt van de Oostenrijkse keuken; de Kaiserschmarrn. Een geweldige dikke omeletachtige pannenkoek met poedersuiker. De beste aten we ook in de Neue Regensburgerhütte. De rozijnen waren flink in de drank geweekt en dat gaf wel een 'geweldige' finish touch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten