Christiaan is dol op baklava, altijd al geweest, en Istanbul was dan ook één grote snoepwinkel voor hem. Iedere dag stonden wel een keer de kleverige gebakjes op het programma.
Soms in prachtige winkels waar de rekening schrikbarend hoog bleek.
Maar soms gelukkig ook beter geprijsd, zoals bij Saray Muhallebicisi. Terwijl Christiaan toegaf aan zijn verslaving koos ik voor iets spannenders bij de thee. Een beroemde Turkse lekkernij is namelijk gebrande pudding van kipfilet. Een heel bijzondere taaie zoete pudding waar dus hele kleine kipsliertjes inzitten. Een echte must om te eten als je hier bent, want zo iets bijzonders (en bizar!) eet je toch niet vaak.
Maar één van de leukste baklavamomenten hadden we de laatste dag bij Karakoy Güllüoglu.
Super gestroomlijnd worden hier allerlei soorten baklava verkocht op een soort zelfbedieningsmanier. Alles wordt netjes afgewogen, je haalt nog een lekker glaasje thee en je rekent af bij de kassa.
En dan eet je wel heel erg lekkere baklava! We besloten hier ook wat börek te kopen voor onze vliegreis naar huis 's avonds. Ook gemaakt van dun deeg, maar dan hartig gevuld met vlees, kaas of spinazie. Een heel goede avondmaaltijd in een vliegtuig waar andere mensen die niet zo goed voorbereid waren het moesten doen met verpakte sandwiches, noedels en cup a soup.
1 opmerking:
Karakoy Güllüoglu was ook onze favoriet. Water loopt me bijna vier jaar later nog steeds in de mond als ik er aan denk...
Mijn woordverificatie voor deze reactie is obbessin -- dat is vast het turkse woord voor wat je wordt als je teveel baklava eet...
Een reactie posten