Thuis hebben wij ook goed gegeten

Ook thuis hebben we weer een aantal keren lekker in de keuken gestaan. 2 keer op rij een vrije zaterdag zonder werk of sport. Ik kon dus rustig koken en hoefde verder nergens rekening mee te houden. Bovenstaande salade van rauwe spruitjes, Serranoham, hazelnoot en parmezaan in gebaseerd op een recept van  Skye Gyngell en is echt verrukkelijk!
De zalm met rodewijnsaus met spekjes op een bedje van spinazie kwam van een recept van Gordon Ramsay. We dronken er een Californische pinot noir bij die er erg goed bij smaakte. Het was een lekker recept, maar volgens mij had ik de saus toch beter nog even gemonteerd met wat boter, hij was nu wel erg dun.

Op woensdag trakteerde ik onszelf op deze witlof uit de oven met Serranoham en kruim van parmezaan en zuurdesembrood. Een leuke variant op de Hollandse klassieker naar een recept van mijn favoriete kookboekenschrijver Ottolenghi.

En dit weekend aten we een heerlijke zalm die met een soort pastramikruidenmengsel met flink zout werd ingesmeerd en gemarineerd. De vis werd er stevig van en kreeg van het op hoge temperatuur dichtschroeien een rokerige smaak, zonder te verbranden. De binnenkant was nog heerlijk roze.
Afgemaakt op een bedje van romige knolselderij met karwij.

Lunch

Voor een gezellige lunch maakte ik deze etageres met kleine belegde broodjes, worstenbroodjes en appelmuffins.

Wijnproeverij

Voor een grote wijnproeverij in de Hilvaria Studio's verzorgde ik de catering voor de bezoekers. Tijdens de proeverij maakte ik een tweetal hapjes die pasten bij de geproefde wijn. Het eerste hapje, een gemarineerde garnaal met knoflook en Italiaanse kruiden maakte ik bij een Viognier.
Het tweede hapje was een coq au vin die mooi paste bij de Fleurie die ook in de marinade werd verwerkt.

Afsluitend nog een herfstbuffet met Mosterdsoep met bospaddestoelen, Vlaams rundvlees met andijviestamppot, tartiflette met salade en appelcrumble met vanillesaus.

Iedere zondag versgebakken taart in het Zondagcafé

Terwijl ik elke week braaf op facebook de versgebakken taarten promoot, heb ik verzaakt ze hier te tonen. Even de boel inhalen dus maar. De vijgentaart en bosbessentaart zijn eigenlijk variaties op hetzelfde thema met een heerlijke vulling van amandelen en een vleugje citroen.

De brownies komen tegenwoordig wekelijks terug wegens doorslaand succes.

Eén van mijn persoonlijke favorieten is de taart met gedroogde pruimen met een vleugje oranjebloesemwater en cognac. Bij voorkeur met een schep crème fraiche erbij.

En vandaag hebben we lemoncheesecake in de aanbieding. Een hele andere taart, leuk voor de afwisseling.

Gut Bürgerliche Küche

Elke dag wandelen door de prachtige omgeving maakte hongerig. Ik waagde me dan ook aan de lokale specialiteiten; leberknödel, saumagen en uiteraard worst. Ik vond de saumagen nog wel wat
griezelig om te bestellen, ook ik voel me niet altijd een even grote held bij het bestellen van lokale specialiteiten die in maag worden geserveerd. Het viel echter best mee, en leek eigenlijk, zoals alles hier, op worst.
De boel wegspoelen deden we met Federweisser. Een druivenproduct dat net na de pluk en persing van de druiven wordt gemaakt. Het lijkt wel wat op cider en heeft een alcoholpercentage tussen 4 en 10 procent. Dat was altijd weer spannend, want soms kon je een glas (halve liter!) rustig drinken, andere keren rolde je dan bijna van je stoel.

Maar meestal aten we gewoon worst. Tijdens de lunch of  's avonds, het maakt Duitsers niet zo veel uit, lijkt het. Worst kan altijd, zo ook in dit gezellige wandelverenigingshuis.

Terug in de meer bewoonde wereld vonden we een terras waar we ons aan een andere (Duitse) specialiteit waagden, de Schwarzwälder kirschtorte.

En daarna weer op de fiets door de wijnvelden om de calorieën te verbranden en op naar een volgende pleisterplaats!

Herfstvakantie in de Pfalz

Het is alweer even geleden dat wij in de Pfalz in Duitsland waren. Terwijl nu al het blad op de grond ligt, begon toen alles net in herfstkleuren te komen. Het bleek een perfect moment om door de wijnvelden te lopen en de heuvels.

Omdat het ook een beetje het afscheid van de zomer was voor ons en de zon zich regelmatig zou laten zien, besloten we niet in een pension of hotel te gaan, maar met een tentje op de camping te gaan staan.
We bleken de enige gekken die zich in de tent waagden, alle andere gasten zaten in verwarmde caravans en campers. Ons veldje was niet per auto bereikbaar en dus was het mooiste plekje van de camping alleen voor ons.