If you can't stand the heat...

Vandaag had ik een serieus diner. Een diner waarvan het hoofdgerecht à la minute gemaakt moest worden en bestond uit onderdelen die ik niet eerder maakte. Ik weet het, ik ben niet goed bij mijn hoofd...
Het begon allemaal simpel; een voorgerecht dat ik van te voren kon klaarmaken van bietjes, gerookte zalm, dille en wodkaroom.

Maar toen werd het spannender (zie je mijn gezicht?). Voor het hoofdgerecht had ik een groot stuk rosbief en maakte ik een bearnaisesaus. Het was nog niet zo duidelijk hoe laat men aan tafel zou gaan, en helaas maakte ik de saus net iets te vroeg. De saus was perfect, net als bij het proefdraaien in de middag, maar door de wat grotere warmte rond het fornuis en mijn aandacht voor vlees, aardappeltjes en groente schoot mijn prachtige saus spontaan in de schift! Geen ijsklontje kon meer oplossen wat onomkeerbaar was. Er zat niks anders op om als een razende opnieuw kruiden en sjalotje te hakken, met azijn in te koken, boter te klaren en Maddy, die in de keuken was, te vragen 12 eieren te splitsen. Opnieuw kon ik als een gek de eieren kloppen met de boter, terwijl Hans te vlees sneed. Pffff..... uiteindelijk liep ik maar een kwartier uit, maar ik ben wel een jaar ouder geworden in dat kwartier!

Godzijdank was de saus weer heerlijk en dit keer zonder schift, en ik kon ik snel verder met het nagerecht.

En dan het nagerecht, ook niet helemaal hoe ik het wilde, maar wel erg lekker. Op maandag is de groothandel nog helemaal leeggekocht, en helaas wist ik pas vrijdag dat ik vandaag een diner had en moest ik zaterdag werken, dus zat eerder boodschappen doen er niet in. De Griekse yoghurt die ik wilde was er niet en ik moest het met een dunnere versie doen. Wel lekker gelukkig, maar van het inzakkerige type. De combinatie met mijn eigengemaakte aardbeienjam, dragonsiroop en honing van Christiaan was een goed idee.