Kerstbrunch

Christiaan en ik hadden onze eigen kerstbrunch vandaag met z'n tweetjes. Uit de NRC lux van dit jaar volgde ik het recept voor deze gerookte makreel met gepocheerd ei van Redzepi. Het Deense roggebrood dat ik natuurlijk niet kon vinden heb ik vervangen door roggebrood van Tilburg Sourdough, wat er absoluut niet voor onder kan doen!
De spinazie die gisteren overbleef van de oesters van mijn moeder maakten we tot sap met een banaan en appel. Zo, na deze start van de dag moeten we toch fit de feestdagen doorkomen!

Kerstdiner 2014

Nog nooit at ik een kerstdiner waar ik zo weinig voorbereidingen aan had gemaakt. Het was een beetje onwennig, maar ook wel heel ontspannen om op kerstochtend rustig in bed te kunnen blijven liggen en pas om half 5 de keuken in te gaan met mijn vader voor de voorbereidingen. Misschien was het iets minder uitgebreid dan vorige jaren, maar het deed er toch niet echt voor onder. We begonnen dit jaar met oesters met verse mierikswortel. Gelukkig wilde Christiaan mijn vader helpen met het openen van de oesters zodat ik voor mijn moeder de gegratineerde oesters kon maken, want zijn houdt niet van die slijmerige rauwe zeedieren.

Voor de mijn moeder maakte ik een sabayon van wat mousserende wijn en oestervocht en deed ik wat spinazie onderin de schelpen. De oven was helaas al helemaal in gebruik voor het hoofdgerecht, dus moesten ze in de combimagnetron wat toch een wat minder resultaat geeft. We dachten dit op te lossen door even met de brander eroverheen te gaan om toch een mooi gekleurde bovenkant te krijgen. Dat bleek echter meteen het spektakel van de avond op te leveren. De brander die mijn vader pakte bleek niet goed te werken en een lek te hebben, bij het aansteken van de brander vloog dan ook de hele brander in de fik. Gelukkig niks aan de hand, maar we weten nu in ieder geval waar de brandblusser staat mochten we de die een volgende keer wel nodig hebben voor slecht functionerende apparatuur...

Mijn vader had een heerlijke ossenstaartsoep gemaakt naar de traditie van zijn moeder van wie ook het gebruikte servies nog is geweest.

Als hoofdgerecht hadden we een geweldig stuk buikspek drie uur in de oven gegaard naar een recept van Ottolenghi. We waren precies op tijd met het bestellen van het vlees bij Sengersbroek voor het laatste varken geslacht zou worden voor de kerst. De relish die Ottolenghi voor bij het spek bedacht had, was echter moeilijker te verwezenlijken. Hij gaf twee opties die allebei helemaal niet bij het seizoen pasten. We konden kiezen uit een relish met pruimen en rabarber of met kruisbessen en vlierbloesem. Rabarber en kruisbessen zijn werkelijk onvindbaar in de winter, zover ik kon overzien, maar tot onze grote vreugde had de lieve zus van mijn vader haar kruisbessen in de zomer zorgvuldig gespaard in de diepvries. Na was aarzeling mochten we een portie bij haar komen halen en met de vlierbloesemsiroop die ik zelf had gemaakt afgelopen zomer werd het een geweldige begeleider van het vlees.

Als bijgerecht maakte ik nog een recept van Ottolenghi van gebakken spruitjes, sjalot, granaatappel en basilicum. Het bleek wederom een schot in de roos!

Bijna kerst

Net als vorig jaar kozen we er dit jaar voor geen kerstboom in huis te zetten. Af en toe krijg ik een soort wereldverbeteraarideeën voor extreem kleine dingen in mijn hoofd en nu moet daar dus de kerstboom aan geloven. Bij een televisieprogramma zag ik eens hoe de bomen er jaren over doen om te groeien en dan na een paar weken in de huiskamer opgestookt worden. Al zijn er nu ook wel allerlei adoptiebomen die weer teruggeplant worden, er is voor mij wel meer reden om eens geen boom neer te zetten. Dat gezeul met zo'n boom. Ik wil eigenlijk altijd pas het weekend voor kerst mijn huis versieren. Eerder heb ik er nog geen zin in en kom ik er ook helemaal niet aan toe, omdat ik nog veel te druk ben, maar de consequentie is wel dat je van die rare onregelmatige bomen hebt, omdat de mooie al lang weg zijn (Uit de duurzaamheidsoverweging zou ik misschien juist wél deze miskleunen mee moeten nemen). Maar goed, dan moet je die boom nog in huis krijgen. De boom is altijd net te groot en laat een spoor van naalden en potgrond achter in het huis en regelmatig strepen over de muur waar hij door de krappe gang langs de wanden schuurt. Intussen hebben Christiaan bij deze actie al de nodige verwensingen naar elkaar gegromd. Eenmaal op z'n plaats en met de stofzuiger als in de aanslag, moet de boom eerst nog recht komen te staan. Bij ons schijnt dit nooit te lukken voor langer dan vijf minuten en anders zorgt een kat er wel voor dat er iets mis gaat. Je hoort het, hoewel ik een boom heel leuk en mooi vind, is er voor mij soms ook genoeg reden om er geen neer te zetten. 

Daarom heb ik dit jaar dus weer de versieringen anders aangepakt. De ballen hangen aan de afzuigkap en het groen is rond een pilaar in de kamer gewikkeld samen met de lampjes. De klimop kan er wel tegen ieder jaar een stukje teruggesnoeid te worden, en het is zelfs beter voor het huis, de andere takken lagen bijna allemaal op de grond na een paar stevige windvlagen. Mijn duurzaamheidsbalans slaat dus misschien een beetje positief uit in deze kerstkwestie, maar geloof me, ik ben heus geen heilig boontje, hoor.

 

 Toen we zaterdag vrienden op bezoek kregen was het namelijk vlees wat op tafel kwam, en voor mijn doen nog best veel. Op de markt hadden we eerder bij de kraam van  Sengersbroek verschillende heerlijke worsten en paté gekocht en het resultaat was een geweldig charcutterieplateau als voorgerecht.

 Maar de ster van de avond was deze magnumfles die mijn vader laatst langs kwam brengen uit mijn geboortejaar. Voorzichtig hebben we 'm opengemaakt in de hoop dat het wijn en niet bijvoorbeeld azijn was wat er inmiddels in de fles ontwikkeld was. Maar het bleek een feestje, vooral het eerste glas was heerlijk fruitig. De wijn was een prachtige begeleiding van de entrecote bordelaise die we maakten.

Toe tenslotte nog peertjes uit de oven met marsala, kaneel, citroen, laurier en vanille die het huis nog dagen heerlijk lieten ruiken.

De volgende dag bleef het vlees toch maar even van het menu en maakte ik deze quiche met boerenkool en cantarellen. Boerenkool is sinds vorig jaar helemaal hip in Nederland en verdient niet alleen een plaatsje in de stamppot. Op de markt had ik een grote stronk gekocht en na de basis gemaakt te hebben van korstdeeg en appareille (het mengsel van ei en room), bakte ik de boerenkool even aan met een beetje knoflook en fruitte ik een ui zacht en bakte nog even de cantarellen mee. Tenslotte nog een beetje geraspte belegen geitenkaas eroverheen en met een salade erbij met walnoten was het een geweldige maaltijd.

Twee dagen later maakte ik van de overgebleven cantarellen en boerenkool samen met een restje flespompoen nog een lekkere pasta met een beetje room en geraspte geitenkaas.

Kerstsfeer in Hilvaria Studio's

De worteltaart heeft een nieuw uiterlijk gekregen. Hij is niet alleen meer voorzien van een zacht glazuur maar gaat nu voortaan getooid met noten, pompoenpitten en gedroogde kumquat en gember.

En naast de facelift van de taart wordt ook de thee voortaan extra aantrekkelijk geserveerd. In plaats van een stukje noga in een plastic folietjes bak ik voortaan mijn eigen koekjes. Op internet bestelde ik een koekstempel met een motje en onze naam. Nog even zoeken naar het lekkerste koekjesrecept en dan kunnen wij voortaan vol trots onze eigen koekjes aan onze gasten voorschotelen.

Verder ben ik weer druk bezig geweest met de kerstversieringen. Ik heb inmiddels de nodige inspiratie opgedaan tijdens mijn bezoek aan Colonial Williamsburg twee jaar geleden waar de mooiste kransen aan de deur hingen. Het zal nog wel even duren voordat ik het helemaal onder de knie heb, maar het resultaat van dit jaar is toch al best aardig.

Vooral de deurpostversieringen bij onze entree vielen tijdens het maken nog niet zo mee, maar vind ik toch stiekem best leuk geworden. In Williamsburg worden ananassen, net als granaatappels, veel gebruikt in de kerstversiersingen. Het is een oud symbool van gastvrijheid uit de koloniale tijd. Toen ik op de markt deze miniananassen zag kon ik ze dus niet laten liggen, maar het viel nog niet mee om ze degelijk te bevestigen.

 Ook binnen is inmiddels versierd met Mistletoe boven de deur en lampjes, groen en ballen.

Herfsteten

Nog wat foto's van vorige week toen we een tweedaagse bijeenkomst hadden met een internationaal gezelschap. Voor de lunch daarom geen brood, maar onder andere verschillende salades.
De eerste dag stond deze geweldige salade van geschaafde bietjes met boerenham, flinters overjarige kaas en hazelnoten op tafel.

En een salade van pompoen en geitenkaas.

En nog een klein toetje van peren, dadels, cranberry's met vanilleroom en cantuccinikruimels.

 Die cantuccinikruimels kwamen ook zondag nog terug bij deze overdadige mokkawalnotentaart.

Diervrije lunch

Een week geleden kreeg ik een mailtje van één van de deelnemers aan een heidag die vandaag bij ons gehouden zou worden. Ze eet enkel plantaardig voedsel en vroeg of het mogelijk was hiermee rekening te houden. Gelukkig had ik een week de tijd, want het vraagt toch wel wat aanpassingen om zonder boter, eieren en zuivel te koken, maar toch enigszins binnen het stramien van de lunch te blijven zoals we die gewend zijn te serveren aan onze gasten, namelijk met soep, brood, beleg en quiche.
Een veganistisch soepje was niet  zo moeilijk te bedenken, en na wat denkwerk bedacht ik de quiche die ik meestal maak te vervangen door een pizza. Leuk om eens iets anders te proberen, en ongetwijfeld vonden de andere deelnemers het ook niet vervelend om een versgebakken pizza te krijgen in plaats van quiche.

Met brood is het ook niet helemaal zeker of hierin geen dierlijke producten verwerkt zijn. Soms worden eieren en melk gebruikt, en tja, ik weet ook niet zeker of er broodverbeteraar gebruikt is. Helaas konden ze me in de bakkerij ook niet helemaal helpen, dus nam ik het zekere voor het onzekere en maakte snel zelf een broodje in de Dutch Oven.

Als beleg maakte ik hummus van kikkererwten, pompoenpuree en een heel lekkere rode bietenhummus met walnoten.

Terwijl even nog meewarig tegen de veganistische collega werd gegrapt dat ze vandaag soep en fruit zou krijgen, keken ze al snel jaloers naar haar brood en beleg. De potjes met spreads gingen dan ook over de tafel om gedeeld te worden en dat was nou precies wat ik hoopte. Het is niet altijd mogelijk om alles te eten vanwege overtuiging of lichamelijke redenen. Het is fijn als hiermee rekening gehouden kan worden, maar nog fijner, vind ik, als je wel gewoon een maaltijd kan delen met je tafelgenoten zonder dat iemand zich tekort gedaan voelt. Ik denk dat dit vandaag zeker weer gelukt is!

Hilvaria Studio's goes healthy

Ziehier onze nieuwste aanwinst in de keuken, onze slowjuicer. Vanaf nu kunnen we alle vruchten en groenten tot sap maken. Onze favorieten zijn wortelsinaasappelsap met gember en spinazie-appelsap met citroen. Maar een vers appel- of perensapje is ook niet te weerstaan!

Deze wortelmuffins passen ook in een (redelijk) gezonde lifestyle. Ze zitten boordevol noten, zaden, appel en pulp van de wortels die we uitgeperst hadden!

Tenslotte hebben we nog een nieuwe hongerstiller in het assortiment. Deze glaasjes met taboulleh met spiesjes van scharrelkip met munt en citroen.

Je moet wat over hebben voor een takje tijm

Je moet er wat voor over hebben, om aan je tijm te komen tijdens je kampeervakantie in Zuid-Frankrijk... Rotsen werden beklommen om op onbereikbare plekken het heerlijk ruikende kruid te bemachtigen om onze maaltijden op het kampvuur te perfectioneren. 

Nou ja, het was in ieder geval een aangenaam onderdeel van onze klimvakantie afgelopen oktober om in een zomers zonnetje te midden van deze lekkere geur onze favoriete sport te beoefenen.

Elke avond ging het kampvuur aan voor wat gezellige warmte, en vooral voor het koken. Het is een verslaving geworden om elke avond van de kampeervakantie het campinggaz te laten voor wat het is en met dutchovens, driepoten en roosters boven een open vuurtje te koken.

De maaltijd op de tweede dag was een werkelijk hoogtepunt. Terwijl de dutch oven boven het vuur hing gevuld met een vegetarische chili met zoete aardappel stond de skillet boven wat gloeiende kooltjes onder een verwarmde deksel met een heus cornbread!

Dan nog de billy can boven het vuur om water te koken voor de koffie en je hebt een perfecte maaltijd van het kampvuur.

(kleine) meisjes houden van taart

Mijn taarten zijn altijd extra geliefd in de herfst. Ik weet niet hoe het komt, maar de vallende bladeren nodigen uit tot boswandelingen en taart eten, blijkbaar. En mensen maken zich gelukkig even wat minder zorgen over de lijn. Ik mag dus op zondagen iets eerder uit mijn bed om ervoor te zorgen dat om 11 uur tafel in het Museumcafé volstaat met taart. Vorige week zondag trok mijn taart al vroeg de aandacht van twee hele lieve meisjes die samen met hun ouders lekker taart kwamen eten. Dan smelt je toch?