Vorige week zondag probeerde ik weer eens iets nieuws uit. Een Turks gerechtje dat al lang op mijn verlanglijstje stond, maar ik ben toch altijd een beetje lui als het neerkomt op deeg maken. Het kwam dus goed uit dat ik nu een recept voor Gözleme vond waarbij ik niet zelf een deeg hoefde te maken, maar gewoon (nou ja, gewoon) Yufkadeeg kon kopen. En zowaar, mijn Turkse supermarkt bleek ik deze behoefte te voorzien en nadat ik zelfs maar één keer het woord hoefde te zeggen, werd ik op verschillende verpakkingen gewezen. Zo simpel is het soms. (meestal gaat het me niet zo makkelijk af. Heb ik mij thuis al helemaal voorbereid op de juiste uitspraak van een Marokkaans woord ofzo, word ik hard uitgelachen wanneer ik na een eerste schuchtere uitspraak het woord nogmaals verstaanbaar probeer over te brengen. Voor ik naar huis kan met het gewenste produkt moet ik dan eerst uitleggen wat ik nu eigenlijk zoek en krijg ik daarna spraaklessen!)
Later in de week maakte ik weer eens gevogeltepaté met balsamicopeertjes, eigenlijk wel één van mijn favorieten. Het is jammer dat veel mensen zo'n vreemde afkeer hebben van kippenlevers, het hoofdbestanddeel ervan. Alle paté wordt notabene gemaakt met lever, en de smaak van deze paté is volgens mij echt niet zo extreem. Maar goed, als mensen zich eenmaal iets in hun hoofd gehaald hebben...
Deze quiche met landcress (een soort waterkers) en geitenkaas maakte ik als snack voor een aantal gasten, en was voor ons meteen een mooie vegetarische avondmaaltijd.
Van de pruimentaart met een vleugje cognac en crème fraiche kan ik ook nog steeds geen genoeg krijgen. Hij valt gelukkig ook goed in de smaak, dus mag ik 'm nog wel even op de kaart zetten.
En tenslotte nog een Turks gerecht en tevens vegetarisch, deze courgettekoekjes met feta en munt. Achter een salade van kikkererwten met avocado en feta.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten