Tijdsdruk

Het diner maandag was gepland van half 6 tot kwart over 7. Aangezien ik een rosbief in de oven zou bereiden, checkten we 's middags nogmaals de tijd, zeker aangezien ze een vorige keer ook strak de tijden hadden doorgegeven en ze door hun laat aan tafel komen ik behoorlijk door moest werken. Mijn voorstel om om half 7 het hoofdgerecht te serveren werd echter nu niet goedgekeurd, het mocht wel om 6 uur. Ok, dan doen we dat, helaas maakt zo'n stuk vlees niet zo flexibel, maar ik doe wel wat me verteld wordt.
Jammer dat ze dan pas om 6 uur aan tafel komen...
Het vlees was nog lekker, maar toch niet meer zo mooi rosé als ik op het oog had. Ik geloof dat de gasten er niet echt mee zaten, maar ik vind het dan toch jammer en kies de volgende keer maar weer voor iets met én een snelle bereiding én een flexibele tijdsplanning.
Ook mijn eigen planning liep nu in het water. Ik had bedacht makkelijk op tijd klaar te zijn om om kwart over 7 met mijn vaste groepje te gaan hardlopen, maar dat werd nu ook wel een beetje krap. Met mijn hardloopkleren daarom vast aan werkte ik me in het zweet om zo snel mogelijk de gangen uit te serveren en te kunnen vertrekken.

Gelukkig had ik dit keer meer succes met mijn bearnaisesaus meer succes. Op aanraden zette ik de bereide saus op de oven om warm te blijven en niet zoals de vorige keer bij een warm fornuis waardoor de hele saus in de schift ging..

Helaas door het snelle doorgeven van de borden is er geen foto van het hoofdgerecht en nagerecht. Sorry!