Vanochtend dacht ik het weer makkelijk te hebben met mijn kant-en-klaredeeg uit Frankrijk. Even uitrollen en in de vorm stoppen... maar dat feest ging echter niet door. Bij het uitrollen bereikte een vreemde lucht mijn neus, een beetje als zurige kaas.... Helaas, het deeg was korter houdbaar door het vervoeren en kon de prullenbak in.De vulling was echter ook al bijna klaar, en om die nu weg te gooien, vond ik zonde. Dan maar proberen de citroenvulling te bakken in kleine kant-en-klare bodems.
Mmmm, misschien ook niet zo'n goed idee.
Er zat niks anders op dan helemaal opnieuw te beginnen. De tijd begon te dringen, gelukkig vond ik nog walnoten (gepeld!) en maakte ik in een mum van tijd een notentaart.
Hehe, het is gelukt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten