Jippie! Espressobrownie

Ja hoor! Deze week luktte het wel; ik heb een espressobrownie kunnen afleveren. Ik dacht er maar meteen grote stukken van te snijden zodat mensen er zich goed ziek aan kunnen eten.

Zondagkunst september 2008

Een nieuwe tentoonstelling in het Ei en de Leuvenzaal waren onderwerp voor de zondagkunst van deze maand. Ter gelegenheid hiervan, en omdat ik nog kruimeldeeg en appels overhad, heb ik deze appelcrumble met vanille gemaakt. Niet te vergeten natuurlijk het belangrijkste ingrediënt: de vanille die ik van tante Ineke kreeg uit Madagscar. Elke keer wanneer we de verpakking hiervan openmaken worden we helemaal bedwelmd. Lekker!

Empanada's maken

Deze week werd onze locatie overgenomen als ontwerpstudio voor een grootscheepse verbouwing aan de verpleegafdeling van het ziekenhuis. De Leuvenzaal bood ruimte aan de architecten die daar tevens hun plannen presenteerden aan betrokkenen. Alles bijelkaar een heel intensief programma dat vaak tot laat in de avond doorging. Het verklaart natuurlijk de maaltijden die ik moest verzorgen, maar ook in de middag wilden ze graag iets om op krachten te komen. Een worstenbroodje fietst er altijd wel in, en is lekker makkelijk voor mij, maar af en toe iets anders is ook lekker. Op donderdag maakte ik empanada's met spinazie en rozijnen met de dumplingmaker (huh?) die papa ooit meenam uit China.

Avondeten op de Hilvaria Studio's

Het duurde even voor ik in de gaten had dat ik ook best op eigen houtje foto's op de pc kon zetten. Maar nu heb ik dus weer een overvloed aan foto's van mijn keukengeknutstel van de afgelopen tijd. Een update dus maar! Het is druk geweest en ik heb veel in de keuken gestaan. Naast al het standaardwerk van het maken van lunches en muffins mocht ik me ook weer eens wagen aan het maken van een avondmaaltijd. Ik blijf het echt doodeng vinden op de één of andere manier en waag me meestal aan niet te ingewikkelde dingen. Liefst iets dat ik vooraf al helemaal klaar kan maken. Resultaat is dat ik in 2 weken tijd wel 3 keer Marokkaanse kiptagine heb gemaakt, intussen wordt ik een beetje misselijk als ik de zoetige tomatenlucht met kaneel en gember ruik, ook al is het eigenlijk één van mijn eigen favoriete recepten. Gelukkig viel het gerecht ook bij onze gasten in de smaak.

Vorige week was er nog iets minder tijd om te koken en kreeg ik pas op een laat moment te horen dat ik een maaltijd moest verzorgen tussen alle andere werkzaamheden door. Paniek! De Marokkaanse keuken leent zich blijkbaar goed voor dit soort momenten, want het leek me een uitgelezen moment om de busstation kefta te maken. Een gerecht van pittige gehaktballetjes in een tomatensaus met koriander met een eitje erbovenop. In Marokko wordt dit veel geserveerd op busstations aan reizigers die snel iets willen eten. Eigenlijk dus een soort fastfood wat ik mijn gasten heb voorgeschoteld.

Om te laten zien dat ik ook best echt à la minute kan koken, heb ik eergisteren een gerecht van zalmfilet met Puylinzen gemaakt. Ik ben echt verslaafd aan die linzen sinds ik ze heb gevonden bij ISPC. Het gaf nog wel wat frustratie om alle zalm op het juiste moment met de juiste gaarheid te hebben, maar ik geloof dat het resultaat er wel mocht zijn, ook al zien de linzen er op de foto misschien een beetje zielig uit. Persoonlijk houd ik meer van praktisch rauwe zalm, maar omdat de meeste mensen daarvan in paniek raken heb ik me voor deze keer maar overgegeven aan de consensus en de zalm wat langer doorgebakken. Ik geloof dat ik nu weer even klaar ben met de avondmaaltijden, en eerlijk gezegd vind ik het niet zo heel erg. Het is leuk om mijn grenzen te verleggen, maar het geeft ook een hoop stress met zich mee, iets dat ik voor het bakken van taarten, cakes en muffins veel minder heb. Misschien went het nog wel eens...

Ovenperikelen

He bah! vandaag geen foto, want ik ben helemaal niet tevreden over mijn bakresultaten! Gisteren nog een grote bruiloft gehad en vanochtend nog wat slaperig in de keuken een espressobrownie gebakken. Nu is het de vraag of het door mijn slaperigheid of door die waardeloze oven van mij komt, maar (wederom, het gebeurt me vaker met mijn oven) de espressobrownie was toch echt iets te bruin gebakken. En dat terwijl hij maar op 160 graden stond. Waardeloos! Het wordt echt tijd dat ik een nieuwe oven koop. Deze oven vindt het op de een of andere manier niet warm genoeg wanneer ik een temperatuur instel en wil vooral bovenin een graadje of 20 warmer worden. Menig kok die mijn oven gebruikt heeft, heb ik er al bruin, soms zelfs zwart, verbrand brood uit zien halen, dat van binnen nog koud was (ik probeer ze wel te waarschuwen hoor!). Maar goed, meestal gaat het me prima af, maar op een dag als vandaag kun je misschien niet te veel verwachten... morgen beter hopelijk, bij een goed resultaat zal ik dan weer een foto posten.

Zondagkunst 2007

Ter gelegenheid van de opening van de 'beamixresidentie' als tijdelijk atelier en expositieruimte van Han Klinkhamer maakte ik deze versnaperingen voor bij de koffie speciaal in de beamixkleuren. Het was een geslaagde combinatie, kan ik wel zeggen, van cake op een bodempje limoncello met groene appel en citroenmelisse.

Zondagkunst 2008 (tot nu toe)

Rabarber met cantuccinikruim en vanillemascarpone (juni 2008)

Citroentaart in een glaasje (? 2008)

Zondagkunst Hilvaria Studio's 2007

Anijskoekjes (januari 2007)




























Hopjesroom met hopjespoeder (november 2007)

Mijn eerste post!

Een eerste post is altijd even wennen, vind ik. Waar begin ik mee? Aan de ene kant heb ik te veel wat ik wil vertellen, aan de andere kant weet ik niet zo goed wat ik nú wil zeggen. Omdat Christiaan alweer bezig is met het verzorgen van de mailing voor de Zondagkunst van september, dacht ik daar maar mee te beginnen. Bij het Zondagkunstprogramma dat we iedere laatste zondag van de maand organiseren maak ik altijd iets lekkers bij de koffie. Jan Doms heeft me dit ooit eens gevraagd (hij is degene die het programma samenstelt en verzorgt), en het is intussen al tot een aardige traditie uitgegroeid. Meestal weet ik pas de dag te voren tijdens het boodschappen doen wat ik nu weer eens zal maken, soms krijgt het pas echt gestalte wanneer ik op zondagochtend in de keuken sta. Zeker door het experimentele karakter ervan, ik gebruik het echt om maar eens wat uit te proberen, wordt het niet altijd helemaal wat ik me er bij voorstelde en zijn soms ook nog wel enige noodgrepen vereist om er iets presenteerbaars van te maken. Maar wanneer het er eenmaal naast de koffie staat, krijg ik elke keer weer leuke reacties die me er weer van weten te overtuigen ook de volgende maand weer een poging te doen.
Je begrijpt dat ik nu dus nog geen enkel idee heb van wat ik deze maand moet gaan maken, maar ik heb wel enkele foto's van eerdere creaties. Misschien doe ik er meteen weer wat inspiratie mee op. Mocht iemand nog goede ideeën hebben, dan hou ik me aanbevolen!


Dadels met koffie, kaneel, kardemom en sinaasappel (oktober 2006)

Chocolademuffins met advocaatroom (september 2006)