Gisteren liep wat anders dan verwacht. Omdat veel mensen vakantie hebben en het dus rustig is bij Hilvaria Studio's, leek het ons een goed idee om ook een paar dagen weg te gaan. Met een auto vol kampeerspullen hadden we Antwerpen echter nog niet bereikt, of we kregen een telefoontje of we woensdag een uitvaart konden verzorgen. Met het inplannen van een afspraak om de wensen te bespreken en het treffen van voorbereidingen leek het niet verstandig nog verder te rijden, dus we namen de volgende afslag en reden weer terug naar Nederland. Het kan ons altijd overkomen dat zoiets op het laatste moment alle plannen overhoop doet brengen. Het is inherent aan wat we doen. Dat maakt vrije tijd plannen soms wel lastig, maar de kunst is om je daar maar niet teveel van aan te trekken. Om toch nog iets met de geplande vrije tijd van de dag te doen hebben we snel een reservering gemaakt bij de Houtloods voor dezelfde avond. We waren heel benieuwd naar dit nog vrij nieuwe restaurant en van lieve vrienden die ons goed blijken te kennen hadden we een dinerbon gekregen, dus nu stond niks ons meer in de weg.
De Houtloods bevindt zich in de Spoorzone van Tilburg, achter het station. Een gebied dat volop in ontwikkeling is. Het oude pand is prachtig verbouwd. De oude gemetselde constructie is intact en er is een soort glazen constructie binnen gezet. Niet voor niks heeft het een prestigieuze architectuurprijsnominatie.
Het hart van het restaurant is de open keuken. En dan niet open als een soort aquarium, wat je meestal ziet, maar echt midden in het restaurant. We mochten eten aan de bar en dat betekent dus vrijwel ín de keuken. Je kunt mij natuurlijk niet gelukkiger maken, dus af en toe viel het gesprek met Christiaan even stil omdat ik gefascineerd alles gadesloeg wat er voor mijn neus gebeurde.
We kozen ervoor om maximaal te genieten en bestelden het zes gangenmenu met wijnarrangement.
Het begon met coquilles met misoyaki aubergine, mirin thee en frisse salade met komkommer en waterkastanje dat precies voor ons neus werd bereid.
Leuk dat de gerechten ook steeds door de koks werden geserveerd en toegelicht. Vaak zijn koks niet zo heel communicatief en blijven ze liever achter de schermen, maar hier was dat compleet anders. Dat past natuurlijk ook wel helemaal in zo'n concept.
Het tweede gerecht was een klassieker die ze vanaf het begin serveerden; We love mushrooms: gegrilde asperge-dragon cremé met aardpeer en eekhoorntjesbrood. Een vegetarisch gerecht dus. De kaart is niet zozeer opgebouwd uit gangen, maar uit de smaken fris, kruidig, rijk en zoet. Elke smaak heeft 3 gerechten, 1 vlees, 1 vis en 1 vegetarisch. Een kaart naar mijn hart dus, want ik ben dol op groenten!
Na twee gerechten van de categorie fris, gingen we nu naar kruidig. Gerookte krieltjes met stamp van knolselderij, zoetzure bospeen en radijs, meiraap met een schuim van peterselie en dooier, een bijzonder gerecht dat de associatie opriep met de klassieke Hollandse keuken, maar tegelijkertijd licht en modern was. In plaats van wijn kregen we een glaasje cider. Net wat lichter dan de glazen wijn, dus een leuke afwisseling. De gerookte krieltjes waren ook heerlijk en inspireerden we direct om daar ook eens iets mee te proberen.
Zoals altijd wanneer je ontspannen aan het eten bent en een glaasje wijn drinkt, verslapt de aandacht nog wel eens op wat je aan het doen was, namelijk foto's maken. Het volgende gerecht was gamba’s Boemboe Bali. Heerlijk gekruid en fris door limoen.
Het licht begon ook te veranderen en helaas heeft onze camera niet zo'n geweldige flits, waardoor het volgende gerecht niet meer zo goed tot zijn recht komt. De gegrilde sucade met zoetzure bonen, paddenstoelen crème en vleesjus waren echter precies zoals je zou willen. Het vlees mooi mals, de jus perfect en de bonen heerlijk stevig met een zoetzure smaak die het gerecht lichtheid gaf. Dat is ook wel de signatuur van de keuken. In elk gerecht vindt je wel een zoetzuurtje.
Buiten was het inmiddels donker waardoor de beleving binnen ook helemaal anders was. Mooi om die overgang mee te maken van het interieur dat eerst baadt in het daglicht en vervolgens intimiteit krijgt door de donkerte buiten en de verlichting binnen.
Het was tijd voor onze laatste gang en we mochten kiezen uit het kaasplankje van Fromagerie Guillaume met ambachtelijke compôte of chocolade kampvuur met zwarte bes, earl grey en duindoornbessen. We konden maar moeilijk kiezen en gelukkig mochten we allebei iets anders kiezen om te kunnen delen. Helemaal attent dat we mochten kiezen welke we eerst wilden en dat we bij beide gerechten nog een passend glas wijn kregen.
